کامل شده مجموعه اشعار جهنم من ؛ غروب نازنین | زینب میشی کاربر انجمن یک رمان

[زینب میشی]

علاقه

تو همه ی عشق و علاقه ی منی !

اما نمیدانم چرا وقتی به تو فکر میکنم

بی اشتها میشوم و غذا از گلویم پایین نمیرود

کاش نمی رفتی و با رفتنت این روز را برایم

رقم نمی زدی !

 

[زینب میشی]

باز

باز به تو اندیشیده ام !

چرا که سه روز است گرسنه و لقمه ای از

گلویم پایین نرفته

چه کرده ای با حس و حالم ؟!

 

[زینب میشی]

قهوه

هر روز نوشیدن فنجانی قهوه ی تلخ ؛

کامم را زهر نمی کند در برابر رفتن تو !

 

[زینب میشی]

شکستن

صدای شکستن قلبم

همچون ناقوس مرگ در جان و تنم

پیچید

کاش بودی و می دیدی بدون تو

چگونه شکستم !

 

[زینب میشی]

رقم

لحظه های تلخ مرا ؛

فقط و فقط رفتن تو

رقم زد !

 

[زینب میشی]

تلخ تلخ

چه تلخم تلخ تلخ
چه سردم سرد سرد !
بی حس و بی احساس
در شهر ویران شده ای بی در و پیکر
همچون شبحی سرگردان

 

[زینب میشی]

معضل

بی تو ماندن ؛

معضلی شده در روزگارم !

 

[زینب میشی]

سفر

خسته گشتم بس نوشتم از غم و
تلخی و سردی
از غم نبودن او و دل بی باک سنگی !
خسته ام کاش به پایان برسانم این درد
آری باید رفت و ساکت شد دگر !
آری یک اعتراف می خواهم
یک سفر !
سفری دور و دراز
سفری تا پیش خدا !

 

[زینب میشی]

تکلیف

تو دلم را برده بودی
حق نداشتی مرا تنها گذاشته و بروی
پس تکلیف دلم چه میشود؟

 

[زینب میشی]

قلب رئوف تو

چه قدر انتظار !

کافی نیست؟

تو که بی رحم نبودی !

این قلب رئوفت بود که مرا جذب تو کرد

پس حال ...

تو را چه میشود؟

بگو