روی سایت دلنوشته خلوت‌های من و تنهایی‌هایم | FaEzeH #A کاربر انجمن یک رمان

[شَفَــق]

کاش قلب
از جنس سنگ بود
خون
از جنس اسید بود
اینگونه
کم کَمَک
انسان خود متلاشی می‌شد
نه اینکه
بی رحمی دیگران
او را از پای درارد.​

 

[شَفَــق]

از آدم‌ها می‌ترسم
آدم‌ها اشکم را در می‌آورند
آدم‌ها دلم را می‌شکنند
آدم‌ها من را آزار می‌دهند
آدم‌ها من را می‌ترسانند
از آدم‌ها می‌ترسم​

 

[شَفَــق]

انسان جانوریست درنده
می‌شکند دل را
می‌کشد روح را
می‌درد، می‌دزدد، ویران می‌کند
و در آخر
با لبخندی
می‌گذرد و می‌رود​

 

[شَفَــق]

دوست دارم هدف خلقتم را بدانم...
من در این دنیا آفریده شده‌ام تا دلم را بشکنند؟
برای بازیچه شدن آفریده شده‌ام؟
قرار است همینطور این دردها تکرار شوند؟
پایان یک خط صاف کجاست؟​

 

[شَفَــق]

هر گاه تصمیم گرفتم من هم بد شوم
شیطان به من گوشزد کرد:
حتی من هم از آنها میترسم
از عمق پلید بودنشان
تو مانند آنها پست نشو​

 

[شَفَــق]

درد دارد...
زندگی درد دارد
بینا بودن درد دارد
شنوا بودن درد دارد
درد دارد بینا باشی و به دنیا آمدن نوزادان بی گناه را میان این گرگ‌ها ببینی
درد دارد شنوا باشی و زمزمه‌های رقت انگیزشان را در گوش فرزندان عاری از هرگونه پلیدی، بشنوی
درد دارد وقتی می‌دانی در آینده این تیره دل‌ها بیشتر خواهند شد و هزاران مرتبه بدتر​

 

[شَفَــق]

کتاب زندگی من را اگر بخواهم بنویشم
آنقد گنگ خواهد بود
که هیچ معلمی خط به خطش را درک نخواهد کرد
چه برسد به تدریس آن​

 

[شَفَــق]

کتاب زندگی من در مورد دُر نایاب این زمانه است
یک دوست
یک انسان با معرفت
کسی که دل شکستن بلد نباشد
کسی که دل بریدن بلد نباشد
کسی که دلش دل باشد​

 

[شَفَــق]

در دنیای انسان‌ها
گل‌ها پژمرده شده اند
دل‌ها شکسته‌اند
لبخندها گم شده اند
روح‌ها یخ زده اند
مغزها تاریک شده اند
راه‌ها بن بست است
همه چیز به هم پیچیده
مگر یک کره‌ی خاکی چقدر می‌تواند گیج کننده باشد؟​

 

[شَفَــق]

و حال دوست دارم خلاص شوم
میدانم زمانه بد شده
میدانم انسان بودن به همین چیزهاست
میدانم اگر همچون خودشان نباشم مرا زیر پاهایشان له می‌کنند
ولی من زیر بار اجبار نمی‌روم
دوست دارم بجنگم
ولی نمی‌دام با کی؟​