مشاعره مشاعره با حرف ج

[m.sina]

جز آستان توام در جهان پناهی نیست
سرِ مرا به جز این در، حواله گاهی نیست

جام جهان ز خون دل عاشقان پر است
حرمت نگاه دار اگرش نوش می کنی

 

[ᎴᏋᏝᏗᏒᏗᎷ]

جام جهان ز خون دل عاشقان پر است
حرمت نگاه دار اگرش نوش می کنی

جان بجانان عرض کردن عاشقانرا عار نیست
مفلس انرا با کریمان کارها دشوار نیست

 

[m.sina]

جان بجانان عرض کردن عاشقانرا عار نیست
مفلس انرا با کریمان کارها دشوار نیست

جانا غم تو ز هرچه گویی بتر است
رنج دل و تاب تن و سوز جگر است

از هرچه خورند کم شود جز غم تو
تا بیشترش همی خورم بیشتر است

 

[ᎴᏋᏝᏗᏒᏗᎷ]

جانا غم تو ز هرچه گویی بتر است
رنج دل و تاب تن و سوز جگر است

از هرچه خورند کم شود جز غم تو
تا بیشترش همی خورم بیشتر است

جوینده نسیم است دل دربدرم را
سرگشته ز گم گشته بجوید خبرم را

 

[m.sina]

جوینده نسیم است دل دربدرم را
سرگشته ز گم گشته بجوید خبرم را

جان در طلب هزار دلدار چراست
دل رابطه جوی باغ و گلزار چراست

تقدیر کجاست تا بپرسم که مرا
با قسمت کم خواهش بسیار چراست

 

[ᎴᏋᏝᏗᏒᏗᎷ]

جان در طلب هزار دلدار چراست
دل رابطه جوی باغ و گلزار چراست

تقدیر کجاست تا بپرسم که مرا
با قسمت کم خواهش بسیار چراست

جدا شد یکی چشمه از کوهسار
به ره گشت ناگه به سنگی دچار

 

[m.sina]

جدا شد یکی چشمه از کوهسار
به ره گشت ناگه به سنگی دچار

جز دیدن روی تو مرا رای دگر نیست
جز وصل توام هیچ تمنای دگر نیست

این چشم جهان بین مرا در همه عالم
جز بر سر کوی تو تماشای دگر نیست

 

[ᎴᏋᏝᏗᏒᏗᎷ]

جام جهان ز خون دل عاشقان پر است
حرمت نگاه دار اگرش نوش می کنی

 

[m.sina]

جام جهان ز خون دل عاشقان پر است
حرمت نگاه دار اگرش نوش می کنی

جانا سر تو یارا مگذار چنین ما را
ای سرو روان بنما آن قامت بالا را

خرم کن و روشن کن این مفرش خاکی را
خورشید دگر بنما این گنبد خضرا را

 

[ᎴᏋᏝᏗᏒᏗᎷ]

جانا سر تو یارا مگذار چنین ما را
ای سرو روان بنما آن قامت بالا را

خرم کن و روشن کن این مفرش خاکی را
خورشید دگر بنما این گنبد خضرا را

جان داده‌ام و به نزد جانان هیچ است
با درد غمش مایه درمان هیچ است


زنهار مخور غم جهان، ای دل تنگ
دیدیم سراپای جهان، کان هیچ است

«جهان ملک خاتون»