کامل شده مجموعه اشعار اشعار آخر قصه | ابوالفضل سنبلی بیدگلی کاربر انجمن یک رمان

[زینب میشی]

«اسفند» هنوز نفس میکشد
بوی بهار
در کوچه و محل پیچیده است
این حلوا خوردن ندارد.

 

[زینب میشی]

ماهی ها
در تنگ نمی رقصند
جان می کنند.

 

[زینب میشی]

یکی از منابع انرژی

شعر ها هستند

گاهی یک شعر

گرمت کند

میتواند حتی

بسوزاندت آرام

 

[زینب میشی]

شاید

آنسوی دنیا

شاید هم نزدیکتر

کسی هر شب به یاد ما بیدار است


آنگونه که ما

تمام شبهای عمر بیداریم

به یاد کسی که شاید اصلا نمیداند.

 

[زینب میشی]

تو

بی رحمترین قاتل جهان بودی


با سکوتی بر لبها

و زبانی که هیچگاه

به دوست داشتن من اعتراف نکرد.

 

[زینب میشی]

تو بهار بودی

من زمستان

که برای رسیدن به تو

ذره ذره آب میشوم

 

[زینب میشی]

ما بزرگ نمیشویم


حتی به اندازه شمع های کیک تولد

ما فقط پیر میشویم.

 

[زینب میشی]

خاطرات در تنهایی
گیاهان در مقابل خورشید
و شعر
در روزهای بارانی بیشتر رشد میکند

 

[زینب میشی]

چه خوشبختند
کتابهایی که ورق می زنی آنها را
ووقتی خوابت برد
کنار صورتت
یا روی سینه تو میخوابند

 

[زینب میشی]

موجود عجیبی ست آدمیزاد

گاهی مرور میکند

خاطرات ترکه های آلبالوی

سالهای دبستان را

آه میکشد می گوید:

خوشا آن ایام

پایان