کامل شده مجموعه اشعار اشعار آخر قصه | ابوالفضل سنبلی بیدگلی کاربر انجمن یک رمان

[زینب میشی]

مثل سیگار توی رختخواب

قبل از ناشتایی


فکر کردن به تو ؛ هر صبح

عاقلانه نیست

ولی سخت به من می چسبد.

 

[زینب میشی]

به هر حال هر کسی

یک دلیلی....

بهانه ای....

یک " تو " یی

برای تحمل این زندگی دارد.

 

[زینب میشی]

لطفا مرا

به سلول انفرادی ببرید



میخواهم با "او" تنها باشم.

 

[زینب میشی]

از رگ گردنم

از خدا

به من نزدیک تر هستی


با اینهمه....

از دوری ات دارم می میرم ای یار...

 

[زینب میشی]

اگر تو نبودی
کوچه ها ، ساختمان ها و پارکهای زیادی
بدون نام می ماند
اگر تو نبودی
هیچ باغبانی گل نرگس نمی کاشت
گل فروشی ها از رونق می افتاد
و کودکان زیادی سر چهارراهها
شب را با شکم گرسنه می خوابیدند

اگر تو نبودی
برای خودم نمیگویم
زندگی واقعا چیزی کم داشت.

 

[زینب میشی]

درد بزرگیست

اینکه نمیتوانیم آویزان کنیم


از دیوار اتاق هایمان

عکس یکدیگر را....

 

[زینب میشی]

بگو...!

گناه من چیست...؟


که اینقدر تو را دوست دارم.

 

[زینب میشی]

به اعراب جاهلی نمیخندم

در درون من

دختران زیادی زنده بگور شده اند.

 

[زینب میشی]

زیادی از من دور شده ای

با گریه کردن

پا بر زمین کوبیدن

تو دیگر بر نمیگردی...

 

[زینب میشی]

بگو....

بگو چگونه به خوابهای من میآیی


که جای پایت را

بر برف های حیاط کسی نمیبیند ؟