روی سایت دلنوشتهِ دیجور|ALN کاربر انجمن یک رمان

[༆ALN]

خاموش شده‌ام همانندِ
مادری که در حالِ تلاش برایِ سقطِ نطفه‌اش است
خاموش شده‌ام همانندِ
بیوه‌ای که با حرف‌هایِ مردم برایِ خود طنابِ داری می‌سازد!


​

 

[༆ALN]

در نگاهِ تو شبحی به سیاهی چشمانت
مرثیه می خواند!​

 

[༆ALN]

اسودِ چشمانت
تو را به این راه کشانید
یا ابیضِ روحت؟!
***
اسود"سیاهی"
ابیض"سپید، سفیدی"​

 

[༆ALN]

به دیجورِ چشمانت سوگند
که تعیشِ مرا تو تعیین خواهی ساخت!
***
دیجور"سیاهی"
تعیش"زندگی کردن"​

 

[༆ALN]

ارتحال کارِ تو نیست
توِ بی خانه و کاشانه
هیچ جایی جز اغوشِ من نداری!
***
ارتحال"کوچ کردن"
​

 

[༆ALN]

عریان شُدنِ تو را
جلوِ همگان چگونه از یاد بَرم
اگر از یاد نیز بُرده شود
این رگ مرا خفه خواهد کرد!​

 

[༆ALN]

و نامِ تو را همچون کتابِ مقدس
در نعره‌هایِ سردم به جا می‌آورم
و خطوطِ پیکرِ سرده تو را در زیر خاک مدفون می‌سازم!​

 

[༆ALN]

هر چقدر هم تو منفور باشی
باز من تو را رها نمی‌سازم
تو
خونِ در رگ‌هایِ آبی‌گونِ من هستی!​

 

[༆ALN]

سعی کن نزدیکِ من نیایی
چرا که بویِ نفرینِ
من تمامِ شهر را به خودکشی وا داشته!​

 

[༆ALN]

و در پسِ هجومِ درد‌هایِ این شهر،
من می‌درم پرده سکوتِ خفه‌آور را...
تا شود سکوتِ دردناکی در پسِ اعماقِ این شهرِ خفه!​