هر دو به ماه نگاه می کردیم که در پهنای
آسمان میدرخشید،
آرام گفتم:
- «تو همچون ماه هستی.»
با لبخند گفت:
- «چرا؟»
- «چون من همچون آسمان ماهم را برای خودم میخواهم و
ماه من در قلب من است و دلم برایش میتپد.»
در کنارش بهترین حس دنیا را دارم
آرامش،
عشق و رهایی... .
انگار در دنیا فقط دو نفر وجود دارد
و آنها ما هستیم!
جهان در دستانمان جا دارد
و عشق در قلبهایمان.
خدایا این عشق چیست،
که انسان را این چنین والا و شیدا میکند
و کاری میکند که دلت برای کسی،
به غیر از خودت بتپد و همیشه
و هرجا او را از تو طلب کند
با خنده او شاد باشد و
با گریه او غمگین...!
چه کس از عشق سیر میشود؟
می توان گفت هیچکس؛
چون خاصیت عشق بیشتر شدن است
نه کم شدن!
دلت که کسی را بخواهد و
برای او بتپد،
روز به روز بر عشقت افزون میشود.