روی سایت دلنوشته‌ی شهرکِ دلم | sh.roohbakhshکاربر انجمن یک رمان

[Shadi.Roohbakhsh]

***
خباثت و طینت پلید،
ژاندارمری شهرت را
از خودت دور کن!
مبادا شیفته‌ی نگاه خبیثانه‌اش بشوی؟!​

 

[Shadi.Roohbakhsh]

***
شیفته شدن
بازیچه شدن،
کار تو نیست و نخواهد بود!
آن هم بازیچه‌ی دستان کثیفی که...
آلوده به خون توست!​

 

[Shadi.Roohbakhsh]

***
شهرک جانم کوچک هم که باشی
بازهم آشیانه‌ای برای کسانی که به راحتی دل می‌شکنند.
پس تلاش کن؛
تلاش کن برای آشیانه نبودن!​

 

[Shadi.Roohbakhsh]

***
کوچک باشی یا بزرگ!
فرقت در چیست؟
بازهم می‌شکنی؛
ویران می‌شی... .
و بازهم
می‌میری.​

 

[Shadi.Roohbakhsh]

***
جانان جانِ من،
بی‌قراری چرا؟!
منتظر نباش؛
یار غارت دیگر نمی‌آید!​

 

[Shadi.Roohbakhsh]

***
دل‌بان شهرت به کجا کوچ کرده است؛
مگر نمی‌بیند جانت را بی‌رحمانه از تو می‌ستانند؟!​

 

[Shadi.Roohbakhsh]

***
جان شیرینم،
چشمانت را نبند
فریاد بزن!
حنجره‌ات را برای دل‌بانی خون‌آلود کن که طاقت غم تو را نداشته باشد!​

 

[Shadi.Roohbakhsh]

***
کاش در این هیاهوی روزگار... .
شهرک کوچک من... .
دل به دیدار بدهد.​

 

[Shadi.Roohbakhsh]

***
کاش،
چشم‌هایش را باز کند... .
گوش‌هایش را شنوا!
تا رسوای عالم نشود... .​

 

[Shadi.Roohbakhsh]

***
آه خدای من...‌!
زخم‌های تازیانه‌ی عشق را می‌بینی؟!
دلش را شرحه‌شرحه کرده‌ست!​