***
گاهی اوقات انسان به جایی میرسه که،
فرق بین شادی و غم رو نمیفهمه.
نه این که متوجه هیچی نیست، نه!
بلکه اینقدر تظاهر به خوب بودن کرده که،
حالا یادش رفته خوب بودن واقعی، چیه؟!
***
چشم بر آسمانی میدوزم
که این روزها عجیب، هوایش ابریست.
هوای دلِ من هم ابریست.
چشمانم دلشان باران میخواهد، تا تهی شوند.
و بازهم تنهایی، همدم روزهای خرابم.
***
بزرگترین درد آدم،
از زمانی شروع میشه که
فکر کنه دیگه کسی رو نداره.
شاید چیز مهمی نباشه،
شاید بشه تو ظاهر، همه چیز رو خوب نشون داد.
اما روح آدم، ذرهذره نابود میشه.
***
هیچوقت زندگی رو نخواستم.
همون اولها هم به زور فرستادنم،
الان هم به زور زندگی میکنم.
اگه دست خودم بود برای همیشه،
اسمم رو تو این دنیا، خط میزدم.