مشاعره مشاعره با اشعار مولانا

[عابر پیاده]

از بهر خدا بنگر در روی چو زر جانا
هر جا که روی ما را با خویش ببر جانا

آمد بهار ِ جان‌ها ای شاخ ِ تر به رقص آ
چون یوسف اندر آمد، مصر و شکر! به رقص آ

 

[m.donya]

آمد بهار ِ جان‌ها ای شاخ ِ تر به رقص آ
چون یوسف اندر آمد، مصر و شکر! به رقص آ

از دوست به يادگار دردي دارم
كان درد به هزار درمان ندهم

 

[عابر پیاده]

از دوست به يادگار دردي دارم
كان درد به هزار درمان ندهم

ما زخود سوی تو گردانیم سر
چون تویی از ما به ما نزدیکتر

 

[m.donya]

ما زخود سوی تو گردانیم سر
چون تویی از ما به ما نزدیکتر

روزها فکر من اینست و همه شب سخنم
که چرا غافل از احوال دل خویشتنم

 

[عابر پیاده]

روزها فکر من اینست و همه شب سخنم
که چرا غافل از احوال دل خویشتنم

مرده بودم زنده شدم گریه بودم خنده شدم
دولت عشق آمد و من دولت پاینده شدم

 

[فلورا.]

ما چو ناییم و نوا در ما ز توست
ما چو کوهیم و صدا در ما ز توست

مرده بودم زنده شدم گریه بودم خنده شدم
دولت عشق آمد و من دولت پاینده شدم

 

[m.sina]

ما چو ناییم و نوا در ما ز توست
ما چو کوهیم و صدا در ما ز توست

تا روی تو دیدم از جهان سیر شدم
روباه بدم ز فر تو شیر شدم

ای پای نهاده بر سر خلق ز کبر
این نیز بیندیش که سر زیر شدم

 

[عابر پیاده]

تا روی تو دیدم از جهان سیر شدم
روباه بدم ز فر تو شیر شدم

ای پای نهاده بر سر خلق ز کبر
این نیز بیندیش که سر زیر شدم

مرده بودم زنده شدم گریه بودم خنده شدم
دولت عشق آمد و من دولت پاینده شدم

 

[عابر پیاده]

مرده بودم زنده شدم گریه بودم خنده شدم
دولت عشق آمد و من دولت پاینده شدم

قبلاً فرستاده بودم

ماییم که از باده ی بی جام خوشیم
هر صبح منوریم و هر شام خوشیم
گویند سرانجام ندارید شما
ماییم که بی هیچ سرانجام خوشیم

 

[m.sina]

قبلاً فرستاده بودم

ماییم که از باده ی بی جام خوشیم
هر صبح منوریم و هر شام خوشیم
گویند سرانجام ندارید شما
ماییم که بی هیچ سرانجام خوشیم

مرا چون تا قیامت یار اینست
خراب و م**س.ت باشم کار اینست
ز کار و کسب ماندم کسبم اینست
رخا زر زن تو را دینار اینست

لطفا برای مشاهده کامل مطالب در انجمن ثبت نام کنید.