مشاعره مشاعره با اشعار خودمان

[Soran]

نابرده نبردم گنج از دار مکافاتها
کین آرزو خفته بر دار مصیبتها

قشنگ تر می شد اگر:
نابرده نَکَشتم گنج، از دار مکافات
کین عارضه خفته، بردار مصیبت.



تا دوست مرا جام می ای داد به طاعت
گفتم که نشایست ب‍ُود بهر اطاعت

 

[Es_shima]

تمام گشته واژه‌ها... هیچ حرفی هم مجاز نیست
اخبار شد 'شکسته ایم'! و این که دیگر راز نیست

 

[زینب میشی]

قشنگ تر می شد اگر:
نابرده نَکَشتم گنج، از دار مکافات
کین عارضه خفته، بردار مصیبت.



تا دوست مرا جام می ای داد به طاعت
گفتم که نشایست ب‍ُود بهر اطاعت

احسنت به تو
یهو نوشتم به زور و بدبختی همین شد

تا بوده همین بوده مهر و پس از آن لبخند
ای ماه وش زیبا زین قصه دهن بربند

 

[Es_shima]

دهنم بستم و افسوس که مغزم باز شد..
رشته‌ی درد و تفکر به درون آغاز شد

 

[زینب میشی]

دهنم بستم و افسوس که مغزم باز شد..
رشته‌ی درد و تفکر به درون آغاز شد

داد بر من سخنم دشنه و چون تیر نبود
شعر بی بال و پری بود که از دستم رفت

 

[Es_shima]

داد بر من سخنم دشنه و چون تیر نبود
شعر بی بال و پری بود که از دستم رفت

تعجبی نمی‌برم. در رفتن هم تقدیری‌ست...
ولی می‌رسد به جان یقین* که حال، تردیدی‌ست!




*یقین گذشته حالا تردیده...

 

[Soran]

تمام گشته واژه‌ها... هیچ حرفی هم مجاز نیست
اخبار شد 'شکسته ایم'! و این که دیگر راز نیست

تا بود همان بود و اگر نیست دگر نیست
غم بر دل بیمار نخور نیست دگر نیست!

 

[زینب میشی]

تا تشنه به دیدارم سیراب نخواهم شد
زین بام و سرای او پران نخواهم شد

 

[Soran]

تا تشنه به دیدارم سیراب نخواهم شد
زین بام و سرای او پران نخواهم شد

دارمت دوست یقین دار که عاشق هستم
دوست با عشق تفاوت کُنَدش معشوقم

 

[Es_shima]

من خسته‌ام از آه و ناله یا فغانی که...
این زندگی بیهود است حتی زمانی که...

آهسته می‌آییم و خاموش‌تر اگر رفتیم...
در دل من اما، ولی، تو که، همانی که...