مشاعره مشاعره با اشعار خودمان

[alinasserikhanik]

ای دختر مهتاب که از روی تو روشن
شد محفل ما روی فراخاکی تو چند؟

درجلوه مهتاب، ره عشق خریدیم
زیبا صنمی جز تو به این خاک ندیدیم

 

[alinasserikhanik]

نیست سیه چشم تو سهم من بی نوا
بهر که گویم که این ظلم بود و بس جفا

ابر که باران کند گونه شود سیل تو
گونه ی صحرا ببین کرده شبی میل تو

 

[alinasserikhanik]

ای دختر مهتاب که از روی تو روشن
شد محفل ما روی فراخاکی تو چند؟

درجلوه ی مهتاب رخ ماه تودیدم
آذر شدم ،دست به درگاه تودیدم

 

[Surin]

میشود از فرط زیبایی او
پلک را بر پلک نهاد، جان داد و مرد

 

[زینب میشی]

دیده ام در راه او شد منتظر

کاش می آمد بشد پیدا در نظر

 

[Surin]

راه دگری گر بلدی بازبگو
تا مهر تو از دل برود بازبگو

 

[alinasserikhanik]

میشود از فرط زیبایی او
پلک را بر پلک نهاد، جان داد و مرد

درسرشت فطری هرآدمی
لحظه می گردد درنگ اندکی
پس به خود باشیم دنیایی دگر
چون که دنیا ،رنگ سنگ اندکی

 

[alinasserikhanik]

میشود از فرط زیبایی او
پلک را بر پلک نهاد، جان داد و مرد

مثنوی زندگی جان دادن است
شیشه وسنگ زمین افتادن است

 

[alinasserikhanik]

راه دگری گر بلدی بازبگو
تا مهر تو از دل برود بازبگو

وانگهی آرام نگیرد دلم
واله وشیدای همین منزلم
تا که بسازم به گل وخارها
عشق شوم در همه هنجارها
سینه پردرد خودم سمت جان
گل رخ زیباشده سرگرم آن

 

[alinasserikhanik]

دیده ام در راه او شد منتظر

کاش می آمد بشد پیدا در نظر

راه معنی انتظاری در دل اشک شب است
چتر برسر نه عزیزم گونه هایم درتب است