مشاعره مشاعره با اشعار خودمان

[زینب میشی]

دل و دین یک شَبه بردی،به که دل را تو سپردی
شَرری بر دل و آتش،به چمن‌زارِ که بردی؟

یاد او آتش زده بر جان و روحم یک شبه

دیده بودم عاشقی اما ندیدم این چنینی یک شبه

 

[Ms.Azar]

یاد او آتش زده بر جان و روحم یک شبه

دیده بودم عاشقی اما ندیدم این چنینی یک شبه

همه میگن من دیونم تو نگو که من دیونم
بدون که من عاشقم غاشق چشم هایتم

 

[Àli Řeza]

ما قصه‌ی نخل‌های بی تَمر شدیم
از باده‌ی عشق دائم الخَمر شدیم.

 

[زینب میشی]

ما قصه‌ی نخل‌های بی تَمر شدیم
از باده‌ی عشق دائم الخَمر شدیم.

عجب شعری! دست مریزاد
عااالی

من تو را گم کرده ام امشب نشد
تا تو را پیدا کنم گویم به تو قصه نشد

 

[Àli Řeza]

در گوشِ چترم رازِ خود را گفت نَم‌نم
دلتنگِ عطرِ توست،باران درد دارد!

_ به وقتِ بارانِ بیست‌و یکِ فروردین.

 

[._.Negar]

داستان ها دارد این دل کَندَنِ از روی جَبر

چال شد آن عشقِ نافرجام، مُختاری دگر

 

[Ms.Azar]

راستی گویم به تو من اینچنین
از کجا آیی به دیدارِ این جنین

داستان ها دارد این دل کَندَنِ از روی جَبر

چال شد آن عشقِ نافرجام، مُختاری دگر

راستی گویم به تو من اینچنین
از کجا آید به دیدار این جنین

 

[پرینز]

نی رازدار من بود از درد عشق گفتن
اما به ناگه کرد شهری ز این عشق آگاه

 

[زینب میشی]

هر شب و هر روز یادت بیقرارم میکند
نیستی اما خاطراتت پیرِ پیرم میکند

 

[پرینز]

در روزها با خاطراتت چه کنم
که هرروز نابودترم می کنند