مشاعره مشاعره با اشعار خودمان

[زینب میشی]

وقت هست و جز مه و مهتاب دگر هیچ مگو
شادان که رخت بر مه مهتاب عیان است دگر هیچ مگو

وگر این است که فرصت رود و جا مانی

ای دل افسوس ! که تو تا ابدش حیرانی

 

[زینب میشی]

خخ به جای بشکنی بنویس شکنی باحالتر میشه

وزنش بهم میریزه :D

یا ببر نام مرا یا که دور شو از من

من نخواهم کسی که یاد نکرد از دل من !

 

[تیام]

نه عزیز ! هنر آن است سخن گویی نکو

که نه خود بشکنی و نه دل او !

وگر این است که فرصت رود و جا مانی

ای دل افسوس ! که تو تا ابدش حیرانی

یار ان دلبر شیرن سخنم باز رسد
محفل شیرو شکر باز رسد

 

[zeinab z]

یار ان دلبر شیرن سخنم باز رسد
محفل شیرو شکر باز رسد

در پیچ و تاب تنهایی

اینک به غم رسیده ام

راهی جز صبر برایم نمانده است

چه کنم که طاقتم به سر رسیده است

 

[زینب میشی]

در پیچ و تاب تنهایی

اینک به غم رسیده ام

راهی جز صبر برایم نمانده است

چه کنم که طاقتم به سر رسیده است

تا دل از محنت دوران به فغان برآمد
او مرا ترک نمود و جان به لب برآمد

 

[تیام]

تا دل از محنت دوران به فغان برآمد
او مرا ترک نمود و جان به لب برآمد

دنیا به کامم تلخ بود
چون صدایت کردم حرفت سرد بود
گویی دل را بی قراری ها چ سود؟
گریه های عاشقانه را چ سود ؟
اینک اما دل تدبیری نمود
دل دلایت را بی صدا فریاد کن

 

[زینب میشی]

نه کنارم ماندی ! نه به پایم ساختی

تو بگو با چه امید به دلت دل بستم؟!

 

[BEHNAM.R]

نه کنارم ماندی ! نه به پایم ساختی

تو بگو با چه امید به دلت دل بستم؟!

من از دیار دور سرگردانی
از یک هوای بارانی
با دلی پر ز جنون
با سواری بر اسب!
با غمی در این رسم
سمت و سوی شهر تو می آیم

 

[زینب میشی]

مرا میهمان واژه کن سلامی

که خوش گردد دلم با یک کلامی

 

[BEHNAM.R]

یک روز حتم دارم خورشید باز می گردد
چونان بر فراز آسمان می نشیند
که نگاه خسته ام بر آن تابان می شود
و نگاه من
به فنجانی چای بغل دست او دعوت می شود!