روی سایت اشک نوشته های فرزانه | فرزانه رجبی کاربر انجمن یک رمان

[فرزانه رجبی]

"نرو"

کجا می خواهی بروی؟؟
نرو...
می دانی که اگر بروی من از تنهایی،
خواهم مُرد...
اصلا چه می گویم من...؟
رفتن کدام است؟
تو از این جا تا به دم در هر که بروی من؛
دلشوره می گیرم...!
*****

 

[فرزانه رجبی]

"خسیس"

عشق من...؟!
موافقی تا غصه هایمان را تقسیم کنیم...؟
دوتا من؛
هیچی تو...
آره؛من هنوزم خسیسم...!
*****

 

[فرزانه رجبی]

"غروب"

یک چیزی را امروز شنیدم:
می گفتند: آسمان وقتی غروب می کند؛
یک نشانه است...
نشانه اینکه خود را فدای زمینش می کند...
من آسمان و غروب تو هستم عشقم...!
*****

 

[فرزانه رجبی]

"زبان"

دوستی به من گفت:
تا به حال هیچکس از دلتنگی و دور بودن نمرده؛
مرده...؟!
جوابی نداشتم اما در دل گفتم:
آن هایی که مرده اند زبان گفتن ندارند...!
*****

 

[فرزانه رجبی]

"غرور یا ... "

او هیچ وقت نگفت دوستت دارم؛
ولی همیشه،
شال گردنی را بر دور گردن خود می اندازد،
که می داند به او نمی آید؛
اما...
من برایش گرفته ام...
نامش را چه بگذارم...؟
غرور یا ... !
*****

 

[فرزانه رجبی]

"ماه من"

ماهِ من...؟
آرام ‌بخواب امشب،
دیگر منی نیست که شبت
را غرقِ اشک کند و تو غصه بخوری...
آرام بگیر؛
دیگر من وجود ندارم تا مرزِ دیوانگی بکشانمت...!
*****

 

[فرزانه رجبی]

"نگرانم"

من نگرانم...
برای تمامِ دوستت دارم هایی که عقده شده اند درونت...
راستش بیشتر برای خودم نگرانم؛
می ترسم،
زمانی بیایی که نگرانی هایم به
بی خیالی تبدیل شده باشند؛
آنگاه تو نیز غریبه ای بیش نیستی...!
*****

 

[فرزانه رجبی]

"طولانی و کوتاه"

چه کوتاه دوستت دارم را گفتی؛
به اندازه تنها دو واژه...
اما افسوس؛
چه طولانی...
منِ دلشکسته چه طولانی عاشقت شدم،
شاید به درازای تمام عمرم...
شاید تا آخر عمرم...!
*****

 

[فرزانه رجبی]

"چرا...؟"

کاش عوض می شد برای دقایقی جایمان باهم...
شاید تو آنوقت می فهمیدی چقدر بی انصافی؛
و مهم تر اینکه...
من می فهمیدم،چرا...؟!
*****

 

[فرزانه رجبی]

"سادگی"

به سادگی رفت...
چاره چیست؟؟
من به سادگی بخشیدمش...
حال من و مانده ام و یک پرسش...
بدون او؛
چگونه به سادگی زندگی کنم...؟!
*****