مشاعره مشاعره با اشعار محمد تقی بهار (ملک الشعرای بهار)

[SAN.SNI]

اگر وام خواهی ز یاران بخواه
ز بی‌شرم زر خواستن نیست راه

 

[m.sina]

همی نالم به دردا همی گریم به زارا
که ماندم دور و مهجور من از یار و دیارا
الا ای باد شبگیر ازین شخص زمین‌گیر
ببر نام و خبر گیر ز یار نامدارا

 

[Samira-M]

همی نالم به دردا همی گریم به زارا
که ماندم دور و مهجور من از یار و دیارا
الا ای باد شبگیر ازین شخص زمین‌گیر
ببر نام و خبر گیر ز یار نامدارا

آخر از جور تو عالم را خبر خواهیم کرد
خلق را از طره ات آشفته تر خواهیم کرد
اول از عشق جهانسوزت مدد خواهیم خواست
پس جهانی را ز شوقت پر شرر خواهیم کرد

 

[m.sina]

آخر از جور تو عالم را خبر خواهیم کرد
خلق را از طره ات آشفته تر خواهیم کرد
اول از عشق جهانسوزت مدد خواهیم خواست
پس جهانی را ز شوقت پر شرر خواهیم کرد

دور از تو گل و لاله و سرو و سمنم نیست
ای باغ گل و لاله و سرو و سمن من

بس خار مصیبت که خلد دل را بر پای
بی روی تو، ای تازه شکفته چمن من

 

[Samira-M]

دور از تو گل و لاله و سرو و سمنم نیست
ای باغ گل و لاله و سرو و سمن من

بس خار مصیبت که خلد دل را بر پای
بی روی تو، ای تازه شکفته چمن من

نوبهار آمد و شدگیتی دیگرگونا
باغ رنگین شد از خیری و آذریونا

رده بستند به باغ اندرکل های جوان
جامه ها رنگین چون لشگر ناپلیونا

 

[بَهآرنارنج]

نوبهار آمد و شدگیتی دیگرگونا
باغ رنگین شد از خیری و آذریونا

رده بستند به باغ اندرکل های جوان
جامه ها رنگین چون لشگر ناپلیونا

ای دیو سپید پای در بند!
ای گنبد گیتی! ای دماوند!
از سیم به سر یکی کله خود
ز آهن به میان یکی کمر بند

 

[m.sina]

ای دیو سپید پای در بند!
ای گنبد گیتی! ای دماوند!
از سیم به سر یکی کله خود
ز آهن به میان یکی کمر بند

دردا که ندیدیم وصال رخ دلدار
هجر آمد و آورد غم و محنت بسیار

خون گریه کنم تا بگشایم گره از کار
دردا که مرا خون دل و دیده قرین شد

 

[بَهآرنارنج]

دردا که ندیدیم وصال رخ دلدار
هجر آمد و آورد غم و محنت بسیار

خون گریه کنم تا بگشایم گره از کار
دردا که مرا خون دل و دیده قرین شد

دریا بنفش و مرز بنفش و هوا بنفش
جنگل کبود و کوه کبود و افق کبود

جای دگر بنفشه یکی دسته بدروند
وین جایگه بنفشه به خرمن توان درود

 

[m.sina]

دریا بنفش و مرز بنفش و هوا بنفش
جنگل کبود و کوه کبود و افق کبود

جای دگر بنفشه یکی دسته بدروند
وین جایگه بنفشه به خرمن توان درود

دردا که ندیدیم وصال رخ دلدار
هجر آمد و آورد غم و محنت بسیار

خون گریه کنم تا بگشایم گره از کار
دردا که مرا خون دل و دیده قرین شد

 

[بَهآرنارنج]

دردا که ندیدیم وصال رخ دلدار
هجر آمد و آورد غم و محنت بسیار

خون گریه کنم تا بگشایم گره از کار
دردا که مرا خون دل و دیده قرین شد

دریا بنفش و مرز بنفش و هوا بنفش
جنگل کبود و کوه کبود و افق کبود

جای دگر بنفشه یکی دسته بدروند
وین جایگه بنفشه به خرمن توان درود