مشاعره مشاعره با اشعار بیژن سمندر

[m.sina]

نازک شده بود دل، به صدای آخ تو شکنديش
آخر دل دیوونه که نَم تُک نمَ‌داد پَس
اشکی شد و چِکه چِکه از چِشُم چِکُندیش
پیته‌ی گل دلِ، تنجه زدو گل به لبام داد

در میخانه ی چشمت به گلگشت نگه بگشا
خرابم کن خراب آبادی ویرانه اش با من

در این دنیای وانفسای حسرت زای بی فردا
خدایا عاشقان را غم مده،شکرانه اش با من

 

[فلورا.]

در میخانه ی چشمت به گلگشت نگه بگشا
خرابم کن خراب آبادی ویرانه اش با من

در این دنیای وانفسای حسرت زای بی فردا
خدایا عاشقان را غم مده،شکرانه اش با من

نه.
تو هرگز نخواهی پذیرفت:
شکارچیان رفته
بیرحمانه شادی آورده‌اند

 

[Starboy]

نه.
تو هرگز نخواهی پذیرفت:
شکارچیان رفته
بیرحمانه شادی آورده‌اند

در این دنیای وانفسای حسرت زای بی فردا

خدایا ! عاشقان را غم مده،شکرانه اش با من

 

[فلورا.]

در این دنیای وانفسای حسرت زای بی فردا

خدایا ! عاشقان را غم مده،شکرانه اش با من

نازتو بنازم که به چشمه دلم
فقط تو زیبای تو نازنینی
تو دلبر با نمکو شیرینی
رو حلقه خوبا مثل نگینی

 

[m.sina]

نازتو بنازم که به چشمه دلم
فقط تو زیبای تو نازنینی
تو دلبر با نمکو شیرینی
رو حلقه خوبا مثل نگینی

یه روزی قصه ی پرغصه ی ما تموم میشه
آخرش نقطه ی پایان کتابیم،مگه نه
پشت هم موج بلا میشکنه و جلو میاد
وای بر ما که رو آب مثل حبابیم،مگه نه

 

[فلورا.]

یه روزی قصه ی پرغصه ی ما تموم میشه
آخرش نقطه ی پایان کتابیم،مگه نه
پشت هم موج بلا میشکنه و جلو میاد
وای بر ما که رو آب مثل حبابیم،مگه نه

هِی یِی گوشه كِ‍ز كِردَم
عمر من هدر رفته
دل من دیگه سر رفته
از عشق تو خَسَّم شد!