مشاعره مشاعره با اشعار بیژن سمندر

[m.sina]

نازک شده بود دل، به صدای آخ تو شکنديش

آخر دل دیوونه که نَم تُک نمَ‌داد پَس!

سلام ای غم ! سلام ای همزبان مهربان دل
بیا در سینه ی من خانه کن،همخانه اش با من

بگو دیگر سمندر در دل آتش نمی سوزد
تو افسون کن دلم را،گرمی افسانه اش با من

 

[فلورا.]

سلام ای غم ! سلام ای همزبان مهربان دل
بیا در سینه ی من خانه کن،همخانه اش با من

بگو دیگر سمندر در دل آتش نمی سوزد
تو افسون کن دلم را،گرمی افسانه اش با من

نوشتَم تو نخوندیش
تاشب پَرکِ نگاه من پر رو چِشات زد
آيه وایه شد، کاشکی از اول می‌پَرُندیش!

 

[m.sina]

نوشتَم تو نخوندیش
تاشب پَرکِ نگاه من پر رو چِشات زد
آيه وایه شد، کاشکی از اول می‌پَرُندیش!

شاید که مرا چندان دلخواه نمی دانی
ما همره هم بودیم، من راه خطا رفتم

یا اینکه مرا با خود همراه نمی‌دانی
صد نامه نوشتم من، صد راه نشان دادم

 

[فلورا.]

شاید که مرا چندان دلخواه نمی دانی
ما همره هم بودیم، من راه خطا رفتم

یا اینکه مرا با خود همراه نمی‌دانی
صد نامه نوشتم من، صد راه نشان دادم

ما همره هم بودیم، من راه خطا رفتم؟

یا اینکه مرا با خود همراه نمی‌دانی

صد نامه نوشتم من، صد راه نشان دادم

یا نامه نمی‌خوانی، یا راه نمی‌دانی!

 

[m.sina]

ما همره هم بودیم، من راه خطا رفتم؟

یا اینکه مرا با خود همراه نمی‌دانی

صد نامه نوشتم من، صد راه نشان دادم

یا نامه نمی‌خوانی، یا راه نمی‌دانی!

یه روزی قصه پرغصه ما تموم میشه
آخرش نقطه ی پایان کتابیم،مگه نه
پشت هم موج بلا میشکنه و جلو میاد
وای بر ما که رو آب مثل حبابیم،مگه نه

 

[فلورا.]

یه روزی قصه پرغصه ما تموم میشه
آخرش نقطه ی پایان کتابیم،مگه نه
پشت هم موج بلا میشکنه و جلو میاد
وای بر ما که رو آب مثل حبابیم،مگه نه

هِی یِی گوشه كِ‍ز كِردَم
عمر من هدر رفته
دل من دیگه سر رفته
از عشق تو خَسَّم شد!

 

[m.sina]

هِی یِی گوشه كِ‍ز كِردَم
عمر من هدر رفته
دل من دیگه سر رفته
از عشق تو خَسَّم شد!

در میخانه ی چشمت به گلگشت نگه بگشا
خرابم کن خراب آبادی ویرانه اش با من

در این دنیای وانفسای حسرت زای بی فردا
خدایا عاشقان را غم مده،شکرانه اش با من

 

[فلورا.]

در میخانه ی چشمت به گلگشت نگه بگشا
خرابم کن خراب آبادی ویرانه اش با من

در این دنیای وانفسای حسرت زای بی فردا
خدایا عاشقان را غم مده،شکرانه اش با من

نارنج
هی سر میکشه از تو خوناهای واز وِلِنگِش
این جان که اگر چِش تو چِشای هکی بدوزی
ساز دِلشو می‌شنُفی از جِلِنگ جِلِنگِش!

 

[m.sina]

نارنج
هی سر میکشه از تو خوناهای واز وِلِنگِش
این جان که اگر چِش تو چِشای هکی بدوزی
ساز دِلشو می‌شنُفی از جِلِنگ جِلِنگِش!

شبی به تاک تن تشنه ام بپیچ که صبح
بهشت بشکفد از جان هر جوانه ی من

به بال باد سپردم ترانه تا که مگر
رسد به گوش تو گلبانگ عاشقانه ی من

 

[فلورا.]

شبی به تاک تن تشنه ام بپیچ که صبح
بهشت بشکفد از جان هر جوانه ی من

به بال باد سپردم ترانه تا که مگر
رسد به گوش تو گلبانگ عاشقانه ی من

نازک شده بود دل، به صدای آخ تو شکنديش
آخر دل دیوونه که نَم تُک نمَ‌داد پَس
اشکی شد و چِکه چِکه از چِشُم چِکُندیش
پیته‌ی گل دلِ، تنجه زدو گل به لبام داد