شعر مجموعه اشعار از میعادگاه دل | زهرا صالحی(تابان) نویسنده افتخاری انجمن یک رمان

[Taban_Art]

به نام خدا
نام اشعار: میعادگاهِ دل
صاحب اثر: زهرا صالحی(تابان)
قالب شعر: مجموعه‌ای از(مثنوی، رباعی، غزل)

مقدمه:

تو رفتی و گفتی که از عشق تو
همین دردها یادگاری بشه
می‌ترسم تو انقدر نیای عاقبت
که زخم های من، زخم کاری بشه

اراده کنی جای خورشید و ماه
جای باد و برگ و عوض می‌کنم
یه جوری می‌میرم برات آخرش
که مفهومِ مرگ و عوض می‌کنم...​

 

[F.MIRI❁]

•| بسم رب العشق |•

ضمن عرض سلام و خوش آمد خدمت شما شاعر محترم؛ لطفاً قبل از شروع تایپ مجموعه اشعار خود، قوانین بخش را مطالعه کنید.
قوانین بخش اشعار کاربران
***
پس از ارسال بیست پست در دفتر شعرتان، می‌توانید درخواست نقد بدهید و از دیدگاه دیگر کاربران درباره اشعارتان، آگاه شوید.
تاپیك درخواست نقد و بررسی اشعار
***
پس از گذشت بیست پست از دفتر شعرتان، می‌توانید درخواست تگ دهید و از کیفیت اشعار خود آگاه...​

لطفا برای مشاهده کامل مطالب در انجمن ثبت نام کنید.

 

[Taban_Art]

***

گفتی خداحافظ ولی دلخوش به دیدارم هنوز
هر شب به یادت تا سحر، با اشک بیدارم هنوز
از در و دیوار دلم خاطره می‌بارَد و باز
خیسِ خیالت می‌شوم، انگار آب دارم هنوز

***​

 

[Taban_Art]

***

به این که بعد از رفتنت، این دل برایم دل نشد
حرفِ تو که باشد منم، از عشق سرشارم هنوز

***​

 

[Taban_Art]

***

سر رفته‌ام از انتظار، تا کِی نمی‌آیی بگو!
در را برایت مثلِ قبل، من باز می‌ذارم هنوز
من درد و دل‌ها کرده‌ام با ماه از دلتنگی‌ات
می‌پرسی از حالم اگر آری گرفتارم که هنوز

***​

 

[Taban_Art]

***

ای درد الهی که تو هم پیر شوی
از دستِ زمانه‌ات تو دلگیر شوی
آن‌قدر جفت بر تو دهد تقدیرت
کز زندگی‌ات تو هم چو من سیر شوی

***​

 

[Taban_Art]

***

باران، بی تو میلِ باریدن ندارد
حالی که من دارم، جایِ پرسیدن ندارد
تنهاتر از تنها شده این من که دیگر
بعد از تو حتی نایِ خندیدن ندارد

***​

 

[Taban_Art]

***

از آن شبی که بسته شد چشمت به رویم
این چشم دیگر قصد خوابیدن ندارد
رفتی و رفته حسِ زندگی از این تن
این زندگی از مرگ ترسیدن ندارد

***​

 

[Taban_Art]

***

بمون با دلِ من که درگیرتم
بدونِ تو دیگه تهِ بازی‌ام
نباشی نمی‌خوام زمان بگذره
نباشی به مرگِ خودم راضی ام

***​

 

[Taban_Art]

***
یلدا نمی‌شود بدونِ تو
این روزهای ابری و بارانی
پاییز می‌ماند کنارِ من
همراه شب‌های زمستانی

سرما گرفته کُلِّ عالم را
این آسمان فهمیده حالم را
نه برف می‌بارد نه بارانی
بغضش گرفته جانِ آدم را
***​