روی سایت دلنوشته دنياى خواب رفته | نگاربانو کاربر انجمن یک رمان

[نگاردال]

بعضى وقتا فكر كردن به يه آدمايى خوشحالت مى‌كنه
توى دنياى من، فكر كردن به مامانم خوشحالم مى‌كنه...

 

[نگاردال]

دستان نوازش‌گر مردى بر گونه‌ى تلخم
روياى به آغوش كشيدن قلبى كه روياش منم...

 

[نگاردال]

دنياى من تموم شد
روياى تو شروع شد
آغوش من تمام شد
روياى تو شروع شد!

 

[نگاردال]

آن دم از عشق تو جاويدان گشته‌ام
در دل صحرا به دنبال خزان‌ها گشته‌ام
در پى درد همى عشق مى‌طلبم!

 

[نگاردال]

دنياى پر درد تو جايى براى عشق من نيست
روياى بى‌درک تو جايى براى حق من نيست!

 

[نگاردال]

در دل صحرا همى عشق را مى‌طلبم
چه ساده گويم صحرا كه جان ندارد!

 

[نگاردال]

عشقت را مى‌طلبم
حال كه سوز دلت قلمم را مى‌سوزاند
حال كه دنياى بى‌مهرت رويايم را مى‌سوزاند!

 

[نگاردال]

گل‌برگ‌هاى كهكشان غم خوار يار منند!

 

[نگاردال]

آفتاب كه مى‌تابد
پرنده كه مى‌خواند
نسيم كه مى‌نوازد
نفس عميقى مى‌كشم
حتماً تو خوبى كه جهان زيباست!

 

[نگاردال]

سكوت كن سكوتت آرامش است
حرف نزن حرف‌هايت حقير است...