روی سایت دلنوشته قلم دلم | فائزه کاکاحاجی کاربر انجمن یک رمان

[فائزه کاکاحاجی]

حرف ها زخمند...
ببین روحم را پر از زخم و درد است.
اری درد است عمری هزاران خوبی در کنار بدی هایت داشته باشی که حسرت ،تو،بودن رامیخورند،اما خانواده ات از حسن های دیگران بگوینددنیا مثل پتکی برسرت اوار شود.وتو به احترام سکوت اختیار کنی،به خدا درد است حسرت یکبار پشت داشتن را داشته باشی و حرف نزنی نکند دل عزیزانت شکسته شود که تو باز خود اتیش میگیری از غم انها...
باور کنید مردم،درد است تمام خواسته ات از دنیا داشتن عشقی باشد که پشت کرده و پشت پا میزند به قلبی که عاجزانه منتظر است،درداست کسی نباشد که تو انقدر با اون راحت باشی که اوانقدر عاشقت باشد که اگر دلت گرفت ،اگرنصف شب هم بود فقط یک پیام بدهی که:هستی؟،واو بگوید هستم،همین به خدا انتظار زیادی نیست...درد است به جایی برسی...

لطفا برای مشاهده کامل مطالب در انجمن ثبت نام کنید.

 

[فائزه کاکاحاجی]

فرشته ها به زمین نمی آیند!
تاحالا شده به این فکر کنید چرا خدا فرشته هاشو نمی فرسته زمین؟
من امشب داشتم فکر میکردم خدا،انسان هایی که افریده رو خوب میشناسه،فرشته ها رو چرا باید بده دست کسایی که اگر از نفسشون بخوان پیروی کنند از شیطان هم توی ظلم و بدی پیشی میگیرن!
خدا از بین خود ادم ها،به کسایی قلب هایی داده که اونها رو توی مهربونی فرشته مانند میکنند!...احتمالا شماهم توی زندگیتون باهاشون برخورد کردین،فرشته های بی مثال،مادر ها رو نمیگم...
تاحالا با کسی حرف زدید،که حس کنید اهل اینجا نیست اونقدر از نگاه و لبخندش مهربونی زیبایی خدا میریزه که ناخواگاه شیفته ی اون میشید:)که دلتون میخواد براتون ساعت ها حرف بزنه وشما فقط نگاهش کنید،اشک...

لطفا برای مشاهده کامل مطالب در انجمن ثبت نام کنید.

 

[فائزه کاکاحاجی]

لحظه ها رایحه دارند!
خاطرات هم رایحه دارند ،رنگ دارند،بو دارند.
چون با گذشت شان یه تکه از هر حواس را با خود میبرند!
چون چشم ها را که ببندی وتصور کنی حسی خاص از زیر پوست احساس رد می شود.
من تا دیروز اشیا را فقط اشیا می دیدم اما،امروز با حال بارانی من درک میکند، این گوشی همراه شده ی این روز ها،واز میان ترانه ها،فقط غمگین میخواند.آری همراه مرثیه های آخر قلب من،فاز غمگین میخواند...


۲/اردبیهشت/۱۳۹۶

 

[فائزه کاکاحاجی]

تو جنست از بهاره و مینازه بهت اردیبهشت!

خب خب این پست صرفا جهت تبریک به بهاری های عزیزه،چرا؟چون توی بهشت زمینی به دنیا اومدن نازیدن داره دیگه مگه نه؟
راستش این یه اهنگه که من باشنیدنش پر از حس خوب میشم دلم نیومد تقسیمش نکنم:)
ناز کن!
ناز کن ،نازدانه ی بهشتی من!
نازکن،همراه ۱۱ماه زمینی من، ویک ماه به بلندای صفت های آسمانی تو:)
بناز به این ناز،بناز...!
بناز به باز شدن فاش درختان بهشتی.
بناز به تک تک لبخند های مهمان شده در عیدزمین!
ناز کن من بنازم به داشتن تو
که چنین دلبری...!
عزیزم ناز کن که نازیدن دارد متولد بهشت بودن...!

 

[فائزه کاکاحاجی]

آزاد شدن،همیشه به این معنی نیست که از بندی رهابشیم!
آزاد شدن،می تونه رهایی و پیدا کردن خودمون توی شلوغی یه ذهن،یه داستان،یه مشکل حتی یه عشق باشه!
خوبه که بعضی وقت ها خدا با حکمت قشنگش تلنگر های قشنگی از جنس،بالا و پایین های زندگی میزاره جلوی پامون،حتی ما حواسمون نیست میاوفتیم زمین،زخمی هم می شیم!
اما بعد دستمون رو می گیره کمکون میکنه روی سنگ تجربه بیاستیم ببینیم که لازم بود تا بزرگ بشیم،بعد ها اگر این اتفاق با اراده ی خودمون میاوفتاد،بدون هیچ تجربه و پشت گرمی ای،به جای زخم سطحی یه سرشکستگی بزرگ به بار میاومد!
عاشقتم،خدایا
میدونم همیشه حواست به منه:)

 

[فائزه کاکاحاجی]

بخواب بانو
آرامِ آرام.
امشب تو،" زیباترین عروس بهشتی!"
گرچه تن دخترانه ات را خاک سرد کرده است
بخواب آرامتر بانو...
که دنیایی بعد از تو آشوب است.
چه عجیب و باورنکردنیست،اینکه تو نباشی!
درحالی که هنوز چشم های عزیزانت به بودنت قسم میخورند!
اما،مزار سرد تو چیز دیگری می گوید.
اما،دست های حنا زده ات در حجاب کفن،چیز دیگری میگوید!
آرام تر بانو بخواب،به ضرافت دستانی که پرستار بودن را خوب بلد بود وآهسته سوزن را بر تن مریضان میزد.
خداحافظ بانو،خداتوی امانتی اش را پس گرفت،این دیدار معبود مبارکت باشدبانو،مبارک...
۲۵/۲/۱۳۹۶
هنوزم باورمون نمیشه پر کشیدنت...بانو

 

[فائزه کاکاحاجی]

چه وفاداریِ احمقانه ایست،
اینکه حتی در خواب هم،
نام کسی جز تو را نمیتواند، به زبان بیاورد...

 

[فائزه کاکاحاجی]

دل ساده تر از ابر هایی ندیده ام که برای سیراب شدن موجوداتی به نام"انسان"خود را به یکدیگر میزنند و سهم شان ناسزایی می شوداز مردمی که زیر باران خیس شده اند!
وناغافل از رحمتی هستند که ،بدی هایشان را به زحمت می شوید...!

 

[فائزه کاکاحاجی]

آهای تویی که صدات لالایی شب های منه...
آره باتوام،اینقدر صدات قشنگه که من نابلد باهات به چه قشنگی هم صدایی میکنم.
آهای با توام،تویی که هم کس این دل شدی و خبر نداری.
تاحالا بهت گفتم ،وقتی میخندی ،دلم میخواد گوش های همه رو بگیرم که محو تو نشن؟!
تاحالا برق چشمای منو دیدی که نورشون به خوشبختی تو گره خورده؟!...
حالا برگرد ببینم صورت ماهت رو،همه چی تموم ترین مرد دنیا!
آره برگرد ،که آغوشت بشه پشت و پناه منی که برای داشتن تو به یه دنیا پشت کردم!
برگرد سمت من و پشت کن به هر کس غیر من،که همه بدونن .مرد، یعنی مرد من!،همون همون محکم ترین تکیه گاه دنیا...!

 

[فائزه کاکاحاجی]

جاری شدن زندگی مگر غیر از حضور خدا در تک تک لحظاتمان است؟
این روز ها! این شب ها!را باید زندگی کرد،باید عاشق نوازی کرد،بنده ی عاشق و خدای عاشق تر،چه ضیافتی است!اینکه صاحب خانه شخصا به رویمان آغوش باز کرده!
ماهی که شب قدر در آن جای دارد! ماهی که شیطان در بند است!ماهی که قرآن در آن نازل شد! ماهی که فرصت جبران است! این اگر زمان عاشقی نیست پس چه چیز است؟
تا فرصت هست بازآ،وعاشق نوازی کن بنده ی بازیگوش من!....:)
#عشق_یعنی خدا