انسانها، از کلمهٔ عشق یک هیولا ساختهاند، یک هوس ساختهاند!
ولی، کسی که عشق واقعی را چشیده باشد، از کلمهٔ عشق، محبت، پرمهری، گرمیِ دست، وفاداری، غرور و مهم بودن، میسازد... .
میگذرم و میخندم، میشکنم و میخندم، اشک و خنده را قاطی میکنم، از زندگی سیر میشوم، ولی میخندم!
عاشق میشوم میخندم، از دست میدهم و میخندم!
باور کن، زندگی ارزش ناراحت بودن را ندارد!
در میان آسمانها، ستارههایی وجود دارد!
هر کدام از آنها، روشناییِ یک نفر است؛ و انتخاب شدهٔ یکنفر است!
نور امید یک نفر است، امیدوارم ستارهٔ یکنفر باشید!
و هرشب در تیررس نگاهش قرار گیرید!
دلبرم؟!
یک قول به من بده!
قول بده، همیشه مال من باشی، همیشه سهم من باشی، همیشه دلت برای من برود، همیشه به من بگویی عشقم!
همیشه به من بگویی دلربای من!
چشمانت، دستانت، صدایت، آرامشی که به روحم میدهی، مال من باشد، قلبم را آرام کن!
مگر عشق فقط به یک پسرک است؟
عشقِ من، به پادشاهم است!
عشق من، به تنها پشتوانهام است!
عشق من، به قدرتمند ترین موجود الهی است!
عشق من، به یک ذات پاک است!
عشق من به پدر است!