منتخب مجموعه اشعار تا آن و سماع | ارغوان اکبری کاربر انجمن یک رمان

[•серо•]

نام: تا آن و سماع
به قلمِ: ارغوان اکبری
قالب: دو بیتی، غزل
تگ: منتخب
مقدمه:
«شاید نبرد دل ز کسی لحن بیانم
یا کَس نخورد غصه‌ی دیرینه‌ی جانم
هر چند که از عالم و آدم به زیانم
اما خود من نیز از این دل به فغانم؛
دلتنگ‌تر از من بشود خوی عیانم
یا چرخش‌ لم داده‌ی چشمان فِلانم
شاهد نَبُوَد هیچ احدی از دل و جانم
اما خود من نیز از این دل به فغانم.

 

[ᎩᎧᏦᎩᏗ]

•| بسم رب العشق |•

ضمن عرض سلام و خوش آمد خدمت شما شاعر محترم؛ لطفاً قبل از شروع تایپ مجموعه اشعار خود، قوانین بخش را مطالعه کنید.
"قوانین بخش اشعار کاربران"
***
پس از ارسال بیست پست در دفتر شعرتان، می‌توانید درخواست نقد بدهید و از دیدگاه دیگر کاربران درباره اشعارتان، آگاه شوید.
"تاپیك درخواست نقد و بررسی اشعار"
***
پس از گذشت بیست پست از دفتر شعرتان، می‌توانید درخواست تگ دهید و از کیفیت اشعار خود آگاه...​

لطفا برای مشاهده کامل مطالب در انجمن ثبت نام کنید.

 

[•серо•]

نقش تو در زندگی مانند خورشیدِ جهان است،
هرچه پوشانیدمش بازم ز جایی چون عیان است
به شعرم میرسی روزی همان روزی که نزدیک
به جان و رگ و گردن‌هایِ یارانِ شبان است.​

 

[•серо•]

گر در بزنند در بزنی در بزنند باز
آن شاخ گلِ پژمرده‌ی مرده بِکند ناز
آنقدر گذرد از وی و از جانِ نحیفش
کان شاخه‌ی خشکیده‌ی تنها بشود راز.​

 

[•серо•]

بر سینه زنم سنگ که از پای درآیم
بر لب بزنم خنده که از غصه درآیم
اینک که درونم به صدای تو شناس است
بر سر بزنم خاک که از حصه درآیم.​

 

[•серо•]

از دور به لبخندم
قسمت‌های هر دردم
نامه‌های این ملعون
آن یارِ همه‌ سردم
این خواب‌های ناآروم
آن یارِ جگر سوزم
این فکرای پر احساس
آن یارِ عزیز کرده‌م
این یاری که میگویم
آن یارِ همه جانم
این یار که هر بارم
اسمش را همه آرم.​

 

[•серо•]

آزارم دهد آنکس که از احساس من دور است
آزارش دهم هر روز با احساسِ مطلوبم
میگوید همه جانم، زیر غصه‌ها خواب است
میگویم چه گویی تو من جانم همه آن است.​

 

[•серо•]

صید نمیشوی چرا، یارِ پناهنده‌ی من
به دلم دریا زده، ای ماهیِ سودایِ من
دریا شدی، فردا شدی، هم قصه‌و هم غصه‌ای
اما هنوز جایی تو را، خواهد همه فردایِ من.​

 

[•серо•]

عاشق شده بودش، آن تک پسرِ شاه
شعرش چو بخواندی سرِ کوبانده برِ چاه
گویند به او شیخ، که را تو بخواندی؟
میگفت که یاری به مثالِ چاله‌ی ماه.​

 

[•серо•]

فراری می‌دهند انسان‌ها
از این من بودن و من‌ها
که ای بیچاره خونین‌تن
تو خواهی ماند در این غم‌‌ها.​