روی سایت دلنوشته طلوع دوباره ی من | braveays کاربر انجمن یک رمان

[Aisa Hami]

سلام میکنم به ابر!
آشنای هرروزچشمانم
سلام به باد!
غریبانه حتی هوایم رابه هوایت نمیرساند
سلام به دریا!
ناجوان مردانه غرقم میکند در اندوهت
سلام به رود!
که اشکهای جاریم را با خود میبرد
سلام به شب !
که خواب مرا می ربایند کابوسهایش
سلام به غروب !
که طلوعم را هر بار غصب کرده است به زور.....
سلام به تو !
که مرا از خود دور کرده ای با بی اعتنایی هایت......

 

[Aisa Hami]

یکی یکی ستارگان را کنار هم می چینم امشب،
نامت را به شکوه مینویسم!
اجرام آسمانی جدیدی متولد میشود !
جهان آسمان شگفت زده اند!
گویا دگرگون شده است نظم کهکشان!
لبخند میزنم،
آری عشق من هرجا قدم نهد دگرگون میکند ....
دل بیتاب من که با آسمان مدت هاست یکی شده است....

 

[Aisa Hami]

دلم می خواهم شعری بنویسم،
نه برای تو!
برای خودم...
رنگ دریای نگاهت رابدهد و روشنی چشمانت ،
وعطر نفسهای تورا هر لحظه حس کنم ،
ولطافت دستان صادقت را روی واژه های منتظرش !
یعنی می شود امشب هم طلوع کنی میان آسمان تیره ی کاغذم ؟

 

[Aisa Hami]

شب رادوست دارم، ه‍مرنگ دل من وچشمان توست!
دریا را دوست دارم ،چون دلم پرخروش چون دلت وسیع!
ابر رادوست دارم ،چون چشمم در بارش چون دلت پر مهر!
ستاره را دوست دارم چون من کم نور چون تو در تلالو!
خورشید را دوست دارم،چون من در حال سوزش چون تو مغرور!
ماه را دوست دارم چون من درکمان چون تو بی همتا ....

 

[Aisa Hami]

من کمی خورد وخسته!
از ساحل نگاهت بازگشتم ،
کف پایم پر است از شنهای اشکهایت...
دخترک قصه گوی اشعارم !
می شود امشب برایم قصه ی بی تاب
خورشیدم را بگویی ؟
سرد است تن خسته ی گلهای باغچه ی افکارم!
میشود از طلوعش بگویی ؟
از آن طلوع دوباره ی همیشگی؟
ابرها این روزها مزاحمند...

 

[Aisa Hami]

صدای نازک گریه ی کودکی می آید!
دقت میکنم ،دفترم را بر میدارم.
نم دارد! گویا باران می بارد از واژه هایش...
بازش میکنم،
صدای گریه ی واژه های بی گناه اشعارم
که غریبانه انتظار آمدنت را دارند عشق من!
حال وهوایشان ابریست ...
کی می آیی طلوع من؟ تا رنگین کمانی زاده شود در دفترم...

 

[Aisa Hami]

تمام وسعت آسمان دلم شیفته توست!
چه کرده ای یک شبه که تمامی اجرام بی وقفه از تو سخن می گویند؟
شاید به دلیل رخ بی همتا و زیبایت است!
شاید عشق ستاره های چشمانت را به رخ می کشی!
اما تو مرا،
به گونه ی دیگری شیدا کرده ای!
من از تو چیز دیگری می خواهم،
یک چیز کمیاب،
که تنها در تو پیدا کرده ام ماه من!
من همان عشق را می خواهم،
که بار دیگر سبب طلوع من شود...

 

[Aisa Hami]

ستاره ها ،کائنات،ماه آسمانی احساسم دست به یکی کرده اند،
باتو که دل خورشیدیم را بلر زانند!
مهد وثنا وتمجیدشان را از این فاصله های کهکشانی میبینم.
منظومه ی جدید! چه کرده ای با دل خورشید که این گونه
رهایم کرده اند؟
آموختیشان از عشق که بی توقع گرد تو میچرخند؟

 

[Aisa Hami]

عشق، من ،ماه،ستاره
لبخندی چو شهاب رد می شود درافکارم،
می مانم امشب تنها کنار جویبار خروشانی که از نم نم اشک های ستاره ای تنها متولد شده است...
که در فراق ماه می سوزد بی مهابا!
من برای دلداری اشک سرخ ستاره از عمق لبخند ماه آمده ام!
امشب رویایت دست ودلباز شده است،
طلوع همیشگیت را اجرام آسمانی برایم آرزو میکنند...

 

[Aisa Hami]

گفته بودی روزی می آیی!
به ماه پایان می بخشی،
تا طلوع دوباره ی من باری دیگر،
روشن کند تاریکی ها دلت را،
امید ببخشد به نا امیدی هایت،
و قلب سنگی ات را نرم کند!
فقط نمی دانم چرا دیر کرده ای؟
گفته بودی زود می آیی!
خیلی زود!!!
در لابه لای زود آمدنت گیسوان خورشیدت است که سفید رنگ بر شانه های بی فروغش رها شده اند و در تب و تاب غروب ،پریشانشان می کند!
با هر شهاب رویای تو که در ذهن نا امیدش رد می شود،
آرزوی خاموشی ابدی اش است که تنهایش نمی گذارد...