مشاعره مشاعره با اشعار سيد مهدى موسوى

[بهآر :)]

دردم این بود که از یار خودی گل خوردم
حرفی از عقل بداندیش به یک م**س.ت زدند
باختم آخر بازی همگی دست زدند
از تو آغاز شدم تا که به پایان برسم

مرده بودی و کسی در نفس ِ من جان داشت

مرده بـــودی و کسی بــاز به تو ایمان داشت!

 

[m.sina]

مرده بودی و کسی در نفس ِ من جان داشت

مرده بـــودی و کسی بــاز به تو ایمان داشت!

تمام شهر گرفتار ترس و بیم شدند
تو زنده بودی و این بچه ها یتیم شدند
هر آنکه ماند گرفتار واژه ی خود شد
تو رفتی از بر ما و هر آنچه می شد، شد

 

[رویا بیدار]

تمام شهر گرفتار ترس و بیم شدند
تو زنده بودی و این بچه ها یتیم شدند
هر آنکه ماند گرفتار واژه ی خود شد
تو رفتی از بر ما و هر آنچه می شد، شد

دارد صدایت می زنم... بشنو صدایم را !!
بیرون بکش از زندگی و مرگ! پایم را

داری کنار شوهرت از بغض می میری
شب ها که از درد تو می گیرم ... کجایم را​

 

[-PANAHツ]

دارد صدایت می زنم... بشنو صدایم را !!
بیرون بکش از زندگی و مرگ! پایم را

داری کنار شوهرت از بغض می میری
شب ها که از درد تو می گیرم ... کجایم را​

این روزهــا کـــــه آینه هم فکــر ظاهر است

هرکس که گفته است خدا نیست کافر است​

 

[m.sina]

این روزهــا کـــــه آینه هم فکــر ظاهر است

هرکس که گفته است خدا نیست کافر است​

ترس دارم از این شب مشکوک
مثل بچه از امتحان علوم

ترس دارد به خواب می‌چسبد
تا به فردای پوچ شک بکند

 

[-PANAHツ]

ترس دارم از این شب مشکوک
مثل بچه از امتحان علوم

ترس دارد به خواب می‌چسبد
تا به فردای پوچ شک بکند

دوید مادر و در چشم های او نِگریست
-«سلام... » بعد درآن بازوان خسته گریست​

 

[m.sina]

دوید مادر و در چشم های او نِگریست
-«سلام... » بعد درآن بازوان خسته گریست​

تمام شهر گرفتار ترس و بیم شدند

تو زنده بودی و این بچّه ها یتیم شدند

هر آنکه ماند گرفتار واژه ی «خود » شد

تو رفتی از برِ ما و هر آنچه می شد، شد!!​

دوید مادر و در چشم های او نِگریست
-«سلام... » بعد درآن بازوان خسته گریست​

 

[-PANAHツ]

تمام شهر گرفتار ترس و بیم شدند

تو زنده بودی و این بچّه ها یتیم شدند

هر آنکه ماند گرفتار واژه ی «خود » شد

تو رفتی از برِ ما و هر آنچه می شد، شد!!​

دیوانه بودم و دیوانه تر شدم
از خواب می پری…
سرشار خواهشی
سردرد داری و سیگار می کشی…‏

 

[m.sina]

دیوانه بودم و دیوانه تر شدم
از خواب می پری…
سرشار خواهشی
سردرد داری و سیگار می کشی…‏

یک نفر از وسط کوچه صدا کرد مرا
بازی مسخره ای بود رها کرد مرا

با خودم با همه با ترس تو مخلوط شدم
شوت بودم که به بازی بدی شوت شدم

 

[بَهآرنارنج]

یک نفر از وسط کوچه صدا کرد مرا
بازی مسخره ای بود رها کرد مرا

با خودم با همه با ترس تو مخلوط شدم
شوت بودم که به بازی بدی شوت شدم

منی که مونس رنج دقایقت بودم
سکوت کردم و ماندم... که عاشقت بودم!! »
نگاه کردم و دیدم پدر سرش خم بود
نه! غم نداشت، پدر واقعاً خود غم بود!!​