مجموعه دوبیتی سرمست | علی انصاری جابری کاربر انجمن یک رمان

[Aliansari]

به غیر از شعری و وصف نگاری

نماند هیچ ' حتی پود وتاری


نمی ماند پری از بال "انصار

ولی تا هست ، میخواند قناری


"
@Aliansari

 

[Aliansari]

من و ، تا آسمان ها ، بی پناهی

تو راهی، با وقار و کج کلاهی


سپاهت !، همت جمهوری عشق

به سر داری !، خیال پادشاهی

"
@Aliansari

 

[Aliansari]

ترانه رشته الفت بریده

دوبیتی از کمانش پر کشیده


گرفته راست قصد بال انصار

یقین دیوانه تر از من ندیده

''
@Aliansari

 

[Aliansari]

عمریست به تکرار قفس زنجیرم

من زردترین خزان مرگ و میرم


گر با دگر بهار آید، ای عشق...!

عشقم دوباره از تو پس میگیرم


''
@Aliansari

 

[Aliansari]

نگاهت سر زمینی آرمانیست

لبت تاریخ سرخ زندگانیست


قدت نصف النهار مبدا عشق

دلت جغرافیای مهربانیست

"


من از نسل بهار و اشک و آهم

اسیر تندر برق نگاهم


هنوز آواره ی صحرا نشینی

به عشق دلبر چادر سیاهم‌

''

@Aliansari

 

[Aliansari]

یک جرعه ش*ر..اب ناب در دستم نیست

یک جام پر از ثواب در دستم نیست


یا آنچه تویی!، سراب بودست همه

یا آنچه منم حساب در دستم نیست

"
@Aliansari

لطفا برای مشاهده کامل مطالب در انجمن ثبت نام کنید.

 

[Aliansari]

دلی که می تپد، مثل کبوتر

برای دانه ی تک خال دلبر...

اگرچه، بال پروازش بچینند

ولی قلب قشنگش میزند پر


"
@Aliansari

 

[Aliansari]

اگرچشم تو واویلا نمیشد

چنین اندیشه ام غوغا نمیشد


برای پر زدن با شعر "انصار

میان واژه ها دعوا نمیشد

"
@Aliansari

 

[Aliansari]

عشایر بودم و عشقم وطن بود

دلم شیر نبرد تن به تن بود


میان سرزمین گربه ای شکل

تمام آسمان ها مال من بود

'

@Aliansari

 

[Aliansari]

دوبیتی های 'علی انصاری جابری


تویی میلاد مهرو پایمردی

نه مثل برف بهمن های سردی


تویی تاریخ بی آغاز عشق و...

کلام آخر احساس و دردی


'
@aran