مشاعره مشاعره با اشعار مولانا

[M.Fakher]

تا نگويی در زمستان باغ را مستی نماند
مدتی پنهان شدست از ديده مکار م**س.ت

تلخ کنی دهان من قند به دیگران دهی؟
نم ندهی به کشت من آب به این و آن دهی

 

[Aran]

تلخ کنی دهان من قند به دیگران دهی؟
نم ندهی به کشت من آب به این و آن دهی

یک دسته گل کو اگر آن باغ بدیدیت
یک گوهر جان کو اگر از بحر خدایید

 

[M.Fakher]

یک دسته گل کو اگر آن باغ بدیدیت
یک گوهر جان کو اگر از بحر خدایید

در ربودی از زمین یک مشت گل یک مشت گل
در میان آن گلم بیا بیا بیا بیا

 

[Aran]

در ربودی از زمین یک مشت گل یک مشت گل
در میان آن گلم بیا بیا بیا بیا

اندر دل من درون و بيرون همه او است
اندر تن من جان و رگ و خون همه اوست

 

[M.Fakher]

اندر دل من درون و بيرون همه او است
اندر تن من جان و رگ و خون همه اوست

تو عیب مارا کیستی تو مار یا ماهیستی
خود را بگو تو چیستی چیزی بده درویش را

 

[Aran]

تو عیب مارا کیستی تو مار یا ماهیستی
خود را بگو تو چیستی چیزی بده درویش را

اينجای چگونه کفر و ايمان گنجد
بی چون باشد و جود من چون همه اوست

 

[M.Fakher]

اينجای چگونه کفر و ايمان گنجد
بی چون باشد و جود من چون همه اوست

تلخ از تو شیرین میشود کفر از تو چون دین میشود
خار از تو نسرین میشود چیزی بده درویش را

 

[Aran]

تلخ از تو شیرین میشود کفر از تو چون دین میشود
خار از تو نسرین میشود چیزی بده درویش را

آن شب که دلی بود به میخانه نشستیم
آن توبه صدساله به پیمانه شکستیم

 

[M.Fakher]

آن شب که دلی بود به میخانه نشستیم
آن توبه صدساله به پیمانه شکستیم

مهر تو جان نهان بود مهر تو بی‌نشان بود
در دل من ز بهر تو نقش و نشان چرا چرا؟

 

[Aran]

مهر تو جان نهان بود مهر تو بی‌نشان بود
در دل من ز بهر تو نقش و نشان چرا چرا؟

ای دوست قبولم کن و جانم بستان
مستم کن و از هر دو جهانم بستان