مشاعره مشاعره با اشعار مولانا

[عابر پیاده]

من نگویم آینه با روی تو
آسمان کهنه پرزنگ را

دردمیدی و آفریدی باز تو
شکل دیگر این جهان تنگ را

آنکس که ترا دید و نخندید چو گل
از جان و خرد تهیست مانند دهل

 

[فلورا.]

آنکس که ترا دید و نخندید چو گل
از جان و خرد تهیست مانند دهل

لب بر لب من نهاد و می‌گفت

جانت چو به لب رسید خاموش

•••شیرین لب او تلخ نگفتی هرگز

این بی‌نمکی ز شور بختی من‌ست

 

[عابر پیاده]

لب بر لب من نهاد و می‌گفت

جانت چو به لب رسید خاموش

•••شیرین لب او تلخ نگفتی هرگز

این بی‌نمکی ز شور بختی من‌ست

تو مرا جان و جهانی چه کنم جان و جهان را

تو مرا گنج روانی چه کنم سود و زیان را

 

[فلورا.]

تو مرا جان و جهانی چه کنم جان و جهان را

تو مرا گنج روانی چه کنم سود و زیان را

ای یاد لبت حجاب لب‌های تو دوست

•••ای م**س.ت شده از نظرت اسم و مسما

لطفا برای مشاهده کامل مطالب در انجمن ثبت نام کنید.

 

[عابر پیاده]

ای یاد لبت حجاب لب‌های تو دوست

•••ای م**س.ت شده از نظرت اسم و مسما

ای در دل من، میل و تمنا، همه ی تو!
وندر سر من، مایه سودا، همه ی تو!

 

[فلورا.]

ای در دل من، میل و تمنا، همه ی تو!
وندر سر من، مایه سودا، همه ی تو!

وی طوطی جان‌گشته ز لب‌هات شکرخا

•••به دار ملک ملاحت لبش چو غماز است

 

[عابر پیاده]

وی طوطی جان‌گشته ز لب‌هات شکرخا

•••به دار ملک ملاحت لبش چو غماز است

تا در طلب گوهر کانی کانی

تا در هوس لقمهٔ نانی نانی

 

[فلورا.]

تا در طلب گوهر کانی کانی

تا در هوس لقمهٔ نانی نانی

یاری که دلم خستی در بر رخ ما بستی

غمخواره یاران شد تا باد چنین بادا

 

[عابر پیاده]

یاری که دلم خستی در بر رخ ما بستی

غمخواره یاران شد تا باد چنین بادا

آمد بت میخانه تا خانه برد ما را
بنمود بهار نو تا تازه کند ما را

 

[m.donya]

آمد بت میخانه تا خانه برد ما را
بنمود بهار نو تا تازه کند ما را

از بهر خدا بنگر در روی چو زر جانا
هر جا که روی ما را با خویش ببر جانا