مشاعره مشاعره با اشعار مولانا

[ᎴᏋᏝᏗᏒᏗᎷ]

با عشق روان شد از عدم مرکب ما
روشن ز ش*ر..اب وصل دائم شب ما

زان می که حرام نیست در مذهب ما
تا صبح عدم خشک نیابی لب ما

ای خدای با عطای با وفا
رحم کن بر عمر رفته درجفا

 

[m.sina]

ای خدای با عطای با وفا
رحم کن بر عمر رفته درجفا

ای چشمه آگاهی شاگرد نمی‌خواهی
چه حیله کنم تا من خود را به تو دردوزم

باری ز شکاف در برق رخ تو بینم
زان آتش دهلیزی صد شمع برافروزم

 

[ملکه جهنمی❄]

ای چشمه آگاهی شاگرد نمی‌خواهی
چه حیله کنم تا من خود را به تو دردوزم

باری ز شکاف در برق رخ تو بینم
زان آتش دهلیزی صد شمع برافروزم

ماهی که قدش به سرو میماند راست
آیینه به دست و روی خود میآراستحافظمست میدانم ز میدانم خراب
شیشه مشکن م**س.ت میدان را مکش

لطفا برای مشاهده کامل مطالب در انجمن ثبت نام کنید.

 

[m.sina]

ماهی که قدش به سرو میماند راست
آیینه به دست و روی خود میآراستحافظمست میدانم ز میدانم خراب
شیشه مشکن م**س.ت میدان را مکش

شاگرد تو است دل که عشق آموز است
مانندهٔ شب گرفته پای روز است

هرجا که روم صورت عشق است بپیش
زیرا روغن در پی روغن سوز است

 

[ملکه جهنمی❄]

شاگرد تو است دل که عشق آموز است
مانندهٔ شب گرفته پای روز است

هرجا که روم صورت عشق است بپیش
زیرا روغن در پی روغن سوز است

تو مرا جان و جهانی چه کنم جان و جهان را
تو مرا گنج روانی چه کنم سود و زیان را

 

[فلورا.]

ای عاشقــان ای عاشقـان پیمانه را گم کرده ام

درکنج ویران مــــانده ام ، خمخــــانه را گم کرده ام

 

[m.sina]

ای عاشقــان ای عاشقـان پیمانه را گم کرده ام

درکنج ویران مــــانده ام ، خمخــــانه را گم کرده ام

مرا دل خسته کردی جرمم این بود
که از مژگان خیالت را بجستم

ببر جان مرا تا در پناهت
دو دستک می زنم کز جان بسستم

 

[ᎴᏋᏝᏗᏒᏗᎷ]

مرا دل خسته کردی جرمم این بود
که از مژگان خیالت را بجستم

ببر جان مرا تا در پناهت
دو دستک می زنم کز جان بسستم

من از کجا غم وشادی این جهان زکجا
من ازکجا غم باران وناودان زکجا

 

[فلورا.]

من از کجا غم وشادی این جهان زکجا
من ازکجا غم باران وناودان زکجا

ای صاحب صد دستان بی گاه شد از مستان

احداث و گرو بستان آهسته که سرمستم

 

[آبی پَرَست؛]

ای صاحب صد دستان بی گاه شد از مستان

احداث و گرو بستان آهسته که سرمستم

‌‌‌‌‌‌
من درد تورا ز دست آسان ندهم
دل بر نکنم ز دوست تا جان ندهم
از دوست به یادگار دردی دارم
کان درد به صد هزار درمان ندهم