مشاعره مشاعره با اشعار خودمان

[Es_shima]

یک دگر را می سپاریم دستِ فردایی که نیست
می‌گذاریم درد رویِ حتی دردایی که نیست...

 

[roro nei30]

تو همانی که توانی بکشانی همه هوش و حواسم
که توانی بی تاب کنی قلب و دل و روح و روانم

 

[Es_shima]

مرگ پایان تمام ناخوشی های من است؟!
دل خوش تغییر؟! امید بدتر از هر کفن است...

 

[roro nei30]

تا می توانی حسرت مخور زین احوال
روزی می رسد نا قص شوی زین اکمال

 

[Es_shima]

تا می توانی حسرت مخور زین احوال
روزی می رسد نا قص شوی زین اکمال

اکمال؟
واژه باید امروزی و پر کاربرد باشه!
نه دور از ذهن و...



لال گشت ذهن من آن گاه که خویش را دیدم..
گل نبودم ولی خاری که بودم چیدم
من اگرچه باد ها را هیچ می‌پنداشتم...
چشم باز کردم فهمیدم... تنها، بیدم

 

[زینب میشی]

ماهیان ته رود زنده ولی ناامنند

آدمی را نفسی هست ولی دربندند

 

[81fati]

دیدار باشد تا قیامت
کلام کودکان باشد تا قیامت

 

[_MAEDEH_]

تا چند بسته ماندن در دام خود فريبي
با غير آشنايي، با آشنا غريبي؟

 

[Es_shima]

یوسفی در راه نیست؛ خود را نزن دگر گول
چراغ جادوی ما بدبختی داشت نه یک غول

 

[roro nei30]

لیک آن لحظه که خوار شدی
بنگر که تبسم این خار شدی