مشاعره مشاعره با اشعار خودمان

[زینب میشی]

من و تو با همیم اما

ز عشق دوریم بی صدا

 

[Michel]

آن فنا گشته ی عاشق که بشد طالب دوست
دست افیون و اجل کند ز اندامش پوست

 

[زینب میشی]

تاب ندارم مزن طعنه مرا

که ز یادش آتش است جان مرا

 

[mahshad.cham]

اسمان هم دارد امشب بی قراری می کند
همچو چشمان من او هم غمگساری می کند

 

[زینب میشی]

در غمش میسوزم و آبم نیست

از درون آتشش بال پروازم نیست

 

[زینب میشی]

آب رفته سوی سرچشمه نیاید باز و کاش
قدر بودن را بدانی تا که بر رفته تلاش

شاید آن که رفت بیاید روزی

دانم امیدش خطاست امان و آهی

 

[Michel]

آب رفته سوی سرچشمه نیاید باز و کاش
قدر بودن را بدانی تا که بر رفته تلاش

 

[زینب میشی]

شاید آن که رفت بیاید روزی

دانم امیدش خطاست امان و آهی

یاد او خاکستر کند آخر مرا

از فراقش در تب و تابم بدان

 

[mahshad.cham]

ندبه ها خوانده شد و جمعه به جمعه بگذشت
یک شب جمعه بیا پا بنه بر چشمانم

 

[Michel]

مهدی موعود در یک روز می آید نه شب
آنکسی که در شب جمعه بیاید دیگریست