مشاعره مشاعره با اشعار خودمان

[alinasserikhanik]

مینویسم عشق ، میخوانمش درد
مینویسم زندگی، میخوانمش مرگ

گاه باران سحر راه ات دهد
یک چراغ زنده درچاه ات نهد

 

[تینا مسافر]

دل به رفتن بسته ای؟باشد برو
من به انکار تو ، عادت میکنم
چون نگاهت میکنم حرفی نزن
من به مفهوم نگاهت هم کفایت میکنم...

 

[زینب میشی]

میشود راز مرا پنهان کنی؟

یا نگاهم شعر دوران میکنی!

 

[Aran]

یک روز میرسد فراموشم کنی
آتشم زنی دوباره خاموشم کنی

 

[زینب میشی]

یادگار او برایم درد شد

بهارم نیامد زمستان سرد شد

 

[Aran]

در های قلبم را به رویت بسته ام
بی خبر رفتی کجایی خسته ام

 

[Shabnm]

در های قلبم را به رویت بسته ام
بی خبر رفتی کجایی خسته ام

می بده ساقی دوای من کجاست
که در این دخمه هر دردی بر من دواست

 

[Surin]

تا به کی در غم حجر تو بمانم بیمار
تا به کی خانه عشقت شود بر من اوار

 

[زینب میشی]

راهیِ جاده شدم جاده ی عشق

سوختم همچو شمالی به آفتاب دمشق

 

[!r.a.m!#@]

قصه ها در هم پیچیده اند
که خوشحالی ها در ان گم میشوند