مشاعره مشاعره با اشعار خودمان

[^MiushaW.GM]

دیدگانم به ره و در انتظار است
بی او باز دل چه بیقرار است

تمنا می‌کنم بازگرد ای دل عاشق
باز گریخته‌ای از چه؟ ای دل عاشق

 

[زینب میشی]

قلب و روحم همه در تسخیر است
این همه از نگهت تقصیر است

 

[nhirqm˙]

تا تو باشی من دگر آرزویی نخواهم داشت
شب از فراغت در بسترم اشکی نخواهم داشت

 

[زینب میشی]

تا تب و تاب تو اندر دلم است
طالعم رنگ پریشانی و هر درد و غم است

 

[زینب میشی]

تب و تاب تو دلم دیوانه کرد
در طلبهای دلم حسرت تو خانه ام ویرانه کرد

 

[nhirqm˙]

داد من رفت آسمان و تو خموشی
به چه نامی گویمت تا تو بجوشی
حرفا گفته ام با دل زارم
نوایت بر نمی آید از چه بر خروشی

 

[زینب میشی]

یا رب از عشق گلایه چه کنم؟

که دلم برد و خودش رفت خطابه چه کنم

 

[زینب میشی]

ما که هستیم چرا جز من و ما

هیچکسی نیست شده بّر و بیابان اینجا

 

[Mahtab Rezayat]

آب‌پرستی را گفتند تو چه دانی از راز آناهیتا و معجزه‌اش

 

[زینب میشی]

شادی روز و شبم چشمان اوست
یادگارش در دلم محفوظ از آنِ اوست