مشاعره مشاعره با اشعار خودمان

[alinaserikhanik]

من به قربان شکر خند کلامت ماه من
آرزوی دیدنت هر لحظه دارد آه من
درد و دل دل کردن دل را مداوا می کنم
با امید یک از سوی تو بر راه من

نمک پاش دلی در ره کمینی
به چشم دل عزیزم کمترینی
شقایق تا لب عشق اش ببیند
شود پرپر؛تودرچشمم همینی

 

[°.ELENA.°]

یار دلربای من سر بر بالین دیگری گذاردی
حرفی نیست
دل من را به دریای غم بی انتها سپردی
باکی نیست
اما ناز و عشوه های کودکانه ات را در آغوش دیگری تکرار مکن
که جانان من آن ناز و عشوه ها ذره ذره جان من را میگیرند

 

[alinaserikhanik]

آنانکه به راه عشق،حکم دیرنه کنند
در وقت طرب، سینه پراز کینه کنند
در خانه به خلوت ازطلب دربستر
درشور شبی اشک به این سینه کنند

 

[°.ELENA.°]

در آن ظلمت شب برق چشمان نیلگونت
دل و ایمان مرا به تاراج برد
در آن موج خروشان موهای سرخ رنگت
قلبم همچو گنجشکی بی دفاع غرق شد
ای دلبر بی رحم من تا کی مرا در هوس
مزه ی طعم لبان بهشتیت در برزخ میگذاری؟

 

[alinaserikhanik]

چون جام می شکستیم آهنگ دل عیان شد
سوز شکسته گی مان از عمق جان بیان شد

 

[شرور]

درد است در دنیای بی کسان تنها بودن
هر لحظه روزگار منتظر به هوای مردن

 

[alinaserikhanik]

درد است در دنیای بی کسان تنها بودن
هر لحظه روزگار منتظر به هوای مردن

ناز کم کن به تمنای توام تا محشر
جان افتاده به کام خودم وجام به شر

 

[Dark_monarch]

ناز کم کن به تمنای توام تا محشر
جان افتاده به کام خودم وجام به شر

ریشه ای دارد طویل سختی این زندگی
کندن ریشه ز بیخ این بود مردانگی

 

[_MAEDEH_]

ریشه ای دارد طویل سختی این زندگی
کندن ریشه ز بیخ این بود مردانگی

یارِ من آن دلربای ترش روست
کز زنخدان تا لبـانش آرزوست
(زنخدان:چانه)

 

[alinaserikhanik]

یارِ من آن دلربای ترش روست
کز زنخدان تا لبـانش آرزوست
(زنخدان:چانه)

تحفه ای از هندوچین آورده ای درکام دل
چون تو مجنون، نقش بیمارم در دیوارگل