مشاعره مشاعره با اشعار خودمان

[زینب میشی]

دوست داشتن شرط عشق است
و چه شیرین دوست داشتنی است
دوست داشتن تو

وانکه دل بست به تو باز منم

انکه از تو نبرید باز منم

 

[(فاطمه1381)]

وانکه دل بست به تو باز منم

انکه از تو نبرید باز منم

من بدون تو مساوی هیچ و پوچم
مگر تو چند نفری که این چنان بی تو
پوچ می‌شوم دلبرجان
آری تو دل بردی
دل بردن کار هرکس نیست
در دل من تویی
و جای خالی تو در دل
مساویست با هیچ وپوچ شدن
ای دلبر یگانه

 

[زینب میشی]

من بدون تو مساوی هیچ و پوچم
مگر تو چند نفری که این چنان بی تو
پوچ می‌شوم دلبرجان
آری تو دل بردی
دل بردن کار هرکس نیست
در دل من تویی
و جای خالی تو در دل
مساویست با هیچ وپوچ شدن
ای دلبر یگانه

هر شب و هر روز من با یاد تو رنگی شده

روزگارم با تو رنگ خوشبختی شده

 

[(فاطمه1381)]

هر شب و هر روز من با یاد تو رنگی شده

روزگارم با تو رنگ خوشبختی شده

هر روز و هر شب در یاد منی
مگر می شود یاد تو را کنار گذاشت
ای دلبرشیرین سخن

 

[زینب میشی]

نازنینم مهر تو یعنی یه دنیا دلخوشی

با تو دنیام هست سرشار از خوشی

 

[(فاطمه1381)]

نازنینم مهر تو یعنی یه دنیا دلخوشی

با تو دنیام هست سرشار از خوشی

یاد تو مایه آرامش جان و دل است
کاش نرود هرگز یاد تو از جان و دلم
به یادماندنی ترین من

 

[fateme donya]

یاد تو مایه آرامش جان و دل است
کاش نرود هرگز یاد تو از جان و دلم
به یادماندنی ترین من

نازنینم کاش می‌شد باز گردی نزد من
تا نباشم بی تو آواره‌ی این شهر خیال

 

[زینب میشی]

نازنینم کاش می‌شد باز گردی نزد من
تا نباشم بی تو آواره‌ی این شهر خیال

لاله و سوسن و زنبق چه کنند؟

گر تو از دشت شقایق گذری

 

[fateme donya]

لاله و سوسن و زنبق چه کنند؟

گر تو از دشت شقایق گذری

یاد تو آمد به سان تند بادی در دلم
باز کردش این دلم را خرد و خاکستر ورفت

 

[(فاطمه1381)]

یاد تو آمد به سان تند بادی در دلم
باز کردش این دلم را خرد و خاکستر ورفت

تو همانی که می توان بر شانه اش تکیه کرد
بی آنکه هراس از افتادن پهنای بلند شانه اش لرزه بر جانت کند