روی سایت دلنوشته‌ی کاش نمی‌ماندی | I'M_MAHI کاربر انجمن یک رمان

[Mahsa_rad]

***
دلم سوخته است؛
چروکیده و فرسوده شده است... .
مگر می‌شود با سنِ کم پیر شد و تارِ سفید داشت؟!​

 

[Mahsa_rad]

***
دلم کمی سادگی می‌خواهد...
سفره‌ای کوچک و چهار بشقاب و چهار قاشق!
کمی ماست و کمی غذا... .
ولی، همه در کنار هم، با چاشنیِ صدایِ خنده‌هایمان!​

 

[Mahsa_rad]

***
سنی نداشتی که...!
دخترک پانزده ساله‌ی کم‌عقل!
ماندی که چه شود؟ اگر می‌رفتی... .
اگر می‌رفتی احتمالِ خوشبخت شدنت بیشتر بود!
احتمالِ زندگی کردنت هم بیشتر بود!
ماندن بی‌جایت این وسط، چندین نفر را محو کرد!​

 

[Mahsa_rad]

***
غمگینیِ این‌روزهایم را مدیونم است...!
منی که هر لحظه، نگاهم به دستانش است؛
تا شاید مرا به آغوش بکشد؛ اما... ،
او فقط به ‌فکر خودش است و بس... !​

 

[Mahsa_rad]

***
چه‌طور ممکن است که مردی دخترش را،
عزیزکرده‌ی بزرگش را دوست نداشته باشد؟
یقیناً مرا دوست داردِ اما امان از این درد...!​

 

[Mahsa_rad]

***
من ماه هستم، تنها و پر از چاله‌های تنهایی،
چاله‌های پوچ و خالیم را چه کسی پر می‌کند...؟​

 

[Mahsa_rad]

***
من ماه تنهای شب‌هایشان بودم... ؛
ولی آنها فقط می‌خواستند که مرا از خودشان دور کنند!​

 

[Mahsa_rad]

***
این زندگی، درست‌بشو نیست که نیست... .
اگر بود که در تمام این بیست سال درست شده بود!
و این دخترک غم‌زده‌ی درون آئینه...
دخترکی‌ست کم‌ سن؛ اما پیر شده.
دخترکی که در آئینه می‌بینم، کسی‌ست که سال‌ها برای آینده فکر و خیال کرده است!
روزهایی را که فکر می‌کردم قرار است بهترین‌ها را برایم بسازند، در کنار شومینه همراه با لیوانی چای گس به بدترین شکل ممکن می‌گذرانم...!​

 

[Mahsa_rad]

***
کافی‌ست لبخند بزند... .
بگوید حال من خوب است!
به‌قدری آرام می‌شوم که گویی هیچ‌وقت آرام نشده بودم.
لبخند تو و آرامش تو،
گنجی دست نیافتنی‌ست... !​

 

[Mahsa_rad]

***
این قصه‌ی زندگی من است!
سرد و بی‌روح با اندکی چاشنی خنده‌های غیرواقعی.
سال‌هاست که منتظرم... .
منتظر نوسازیِ این زندگی، این خانه و این قلب... .
و قلبی شکسته و ناراحت از اعماق وجود که هر روز گذشته را با خود گفته است می‌گذرد...
درست می‌شود...
اما باید دقیق‌تر به مسئله نگاه کنم!
حل نشدنی‌ست!
مسئله‌ی سخت و این گره‌ی کورِ زندگی من حل نشدنی‌ست...!
لبخند خشک و غیرواقعیِ مادر و عرق روی پیشانیِ او؛
دوران کودکی خواهر و نوجوانی من...!
دیگر نمی‌گویم درست می‌شود، چرا که هیچ‌وقت درست نخواهد شد،
و من...
در حسرت آغوش پدر خواهم سوخت.
***
این دلنوشته رو از اعماق وجودم تقدیم می‌کنم به مادرم که با ماندنش، خودش را در جهنم انداخته و مرا نجات داده است؛ دوستت دارم مادر... .
​