روی سایت دلنوشته‌ی فرشته عاشق اما تنها | sevda_alone.girl کاربر انجمن یک رمان

[Sviam]

***
پشت ویترین مغازه‌ها جنس‌هایی هست که خیلی گرونن.
یه چیزهایی هم میشه پیدا کرد که ارزونه؛
اما گاهی یه گوشه‌ای یه چیزی می‌ذارن که شاید کهنه باشه، شاید هم معمولی، اما روش نوشته “فروشی نیست”.
آدم باید از اون جنس باشه... ‌.

 

[Sviam]

***
پشت ویترین مغازه‌ها جنس‌هایی هست که خیلی گرونن.
یه چیزایی هم میشه پیدا کرد که ارزونه؛
اما گاهی یه گوشه‌ای یه چیزی می‌ذارن که شاید کهنه باشه، شاید هم معمولی، اما روش نوشته “فروشی نیست”.
آدم باید از اون جنس باشه... ‌.

 

[Sviam]

***
کاش
دلنوشته‌ای بودم در حاشیه‌ی تقویمت.
کاش
صدایی بودم در آوازهای کودکی‌ات.
کاش
عکسی بودم در آلبوم قدیمی‌ات.
کاش
وجودم دلت را می‌لرزاند.

 

[Sviam]

‌***
و گناه ما این بود که عشق اولشان نبودیم... ‌.
برای همین چشم‌هایمان به نظر زیبا نمی‌آمد.
و بدخلقی‌هایمان روی چشم‌های کسی جا نداشت.
برای بودن و ماندنمان زمین را به آسمان ندوختند.
و هیچ‌کاری برای ثابت کردن دوست‌داشتن‌هایشان انجام ندادند.
تار موهایمان قافیه‌ی شعر و غزل نشد
و صدایمان تسکینِ دردهایشان... ‌.
ما عشق اول نبودیم؛
وگرنه... ‌.
برای دیدنمان لحظه‌شماری می‌کردند
و برای لمسِ آغوشمان پیش‌قدم می‌شدند.
تنها نمی‌ماندیم.
یادِ یک نفر خودمان را از یادمان نمی‌برد.
بغض قورت نمی‌دادیم.
اشک‌هایمان دیده میشد.
دوستت‌دارم‌هایمان به گوششان می‌رسید
و سهممان میشد خواسته شدن... ‌.

 

[Sviam]

***
بهش میگم دلبر
چیم رو بدم خنده‌ت رو بگیرم ازت؟
میگه خودت رو.
دلبر خودم که مال توعه.
یه چیزی بخواه که صاحبش من باشم.
میگه خب تو چی داری؟
راست میگی‌ها دلبر.
از وقتی تو اومدی من دیگه هیچی ندارم!
چقدر بی‌رحمی تو.
خسته نمی‌شی از این‌که همه‌چی مال توعه؟

 

[Sviam]

***
حالا که ما یاد گرفته‌ایم
در هوا مثل یک پرنده پرواز کنیم
و در دریا مثل یک ماهى شنا کنیم،
فقط یک چیز باقى مانده؛
یاد بگیریم مثل یک آدم روى زمین
زندگى کنیم!

 

[Sviam]

***
باختن یک رویداد است، اما بازنده بودن یک مدل ذهنی است.
بخت خوش یک رویداد است، اما خوش‌بختی یک مدل ذهنی است.
تنها ماندن یک رویداد است، اما تنهایی یک مدل ذهنی است.
مجبور شدن یک رویداد است، اما باور به جبر یک مدل ذهنی است.
تغییر کردن یک رویداد است، اما در جستجوی تغییر بودن یک مدل ذهنی است.
زنده بودن یک رویداد است، اما زندگی کردن یک مدل ذهنی است.
حواسمان باشد که... ‌.
رویدادها را ما انتخاب نمی‌کنیم؛
ولی مدل‌های ذهنیمان را خودمان می‌سازیم!

 

[Sviam]

***
حالا که ما یاد گرفته‌ایم
در هوا مثل یک پرنده پرواز کنیم
و در دریا مثل یک ماهى شنا کنیم،
فقط یک چیز باقى مانده؛
یاد بگیریم مثل یک آدم روى زمین
زندگى کنیم.

 

[Sviam]

***
شاید امشب تمام شود... ‌.
"دنیا" را می‌گویم.
صدای خس‌خس نفس‌های آخرش را نمی‌شنوید؟
درد دارد!
"دلتنگی" را می‌گویم... ‌.
گوشه‌ترین نقطه‌ی شهر را برای پنهان شدن
انتخاب کرده.
دور از چشم همه ایستاده و بهانه‌گیری می‌کند.
به او گفته‌اند خطرناک است.
مبادا کسی را در آغوش بگیرد.
شب شده، دلتنگی واگیردار می‌شود!

 

[Sviam]

***
شاید امشب تمام شود... ‌.
"دنیا" را می گویم!
"اشک" را می‌بینم لرزان،
خودش را در آغوش کشیده.
کنارِ پای دلتنگی چمباتمه زده و روان است.
از سوز سرمای غم گریه سر می‌دهد.
آخر به او گفته‌اند مبادا چَشمی را تر کند!
شب شده، اشک واگیردار می‌شود!