مشاعره مشاعره اشعار طنز خودمان

[Soran]

نه مرغابی کند عر عر، نه سیرابی صدا سازد
ولیکن آخرش عر عر زِ مُرغو ساز سیرابی
ز آواز دروغینت، بپا سازد چه مشکل ها!

 

[زینب میشی]

از میان باغ گذر کردم نگو

باغ نبود باغچه ای بود ای وای و هو !

 

[atash.r]

وای بر تو وای بر من ای خدا
گند زد این دخترک بر حس و حال شاعری

 

[Tannaz]

يار اي كسي كه بي وفايي
پس چرا هي ميسرودي باوفا
پس كجايي من كه در سختي تو را هرگز نديدم
پس مگو از خود به من كه بهتريني تو نبودي
جز پشه اي كه ميمكد پول مرا و ندارد جز زيان برم من وفايي
پس فرار كن كه پيف پاف بدستم كه دگر پشه هايي همچو تو پول پرست نيايندسمت من
بهتر است دور شوي اي مزاحم چون دگر از من به تو سودي نخواهدكه رسد

 

[MOHADESEH 80]

در عطش باد صبا عشق دوروزی جان گرفت
وز خبر باد صبا دل یهویی جیغ کشید

 

[.:|Reihane|:.]

در عطش باد صبا عشق دوروزی جان گرفت
وز خبر باد صبا دل یهویی جیغ کشید

دانی که چرا سر نهان با تو نگویم
چون نخورد خیس نخود در دهانت

 

[پريا قاسمى]

دانی که چرا سر نهان با تو نگویم
چون نخورد خیس نخود در دهانت

تاب تا دور خودت خوردن
تاب هى كه مى خورى در من
غرغرِ سرگيجه دارى كه
مى رسد روى لبم عمدن

 

[زینب میشی]

نادیده که بیند به خودش کار
جیک جیک کند و قارقار بسیار

 

[LACRIMOSA]

گه به روزگار عر زدم
گه روزگارغار غار کرد
گه گویم خداوندا چه شد امروز
گه دنبال خاکم که بر سر زنم

 

[بانو :)]

جانا، کروناا بشوم گرفتن بلدی؟
یارا، مرگ بر آن ریختت دگر بازآ!
شد همه شهر قرنطینه و وقت تنگ است
جا ماندی ز من، خااک بر آن سر الدنگت :|