روی سایت مجموعه دلنوشته‌‌های بال‌های شکسته | مهرنوش عطائیان کاربر انجمن یک رمان

[مهرنوش.ع]

نام مجموعه: بال‌های شکسته
نام نویسنده: مهرنوش عطایی
نام ویراستار: M A R Y
تگ: محبوب
مقدمه:
در کنج دلم...
قلبی تک و تنها نشسته
و همچو باران، اشک می‌ریزد
ساعت‌ها به جای خالی‌ نیمه‌‌ی گمشده‌اش
زل می‌زند...
و به دنبال راه فراری
از حال این روزهایش می‌گردد
چه می‌داند که
آن مسافر بی‌وفا...
او را برای همیشه
با کوله‌‌ بارش، ترک کرده است.​

 

[GHAZAL NAROUEI]

•| بسم رب القلم |•

آنچه از دل برآید، لاجرم بر دل نشیند...

نویسنده‌ی عزیز، بی‌نهایت خرسندیم که دلنوشته‌های زیبایتان را در انجمن «یک رمان» به اشتراک می‌گذارید.

خواهشمندیم پیش از پست‌گذاری و شروع دلنوشته‌، قوانین بخش «دلنوشته‌های کاربران» را به خوبی مطالعه بفرمایید.
"قوانین بخش دلنوشته‌ی کاربران"

پس از گذشت حداقل ۲۰ پست از دل‌نوشته، می‌توانید در تاپیک زیر درخواست نقد دل‌نوشته بدهید...​

لطفا برای مشاهده کامل مطالب در انجمن ثبت نام کنید.

 

[مهرنوش.ع]

***
پرورگارا...
ای دوست و غم‏‌خوار همیشگی‌‏‌ام
این روزها از باران فراری هستم
به دنبال کنجی می‏‌گردم که سقفی داشته باشد
ماه‏‌ها پیش وقتی باران می‏‌بارید...
با دیدنش، لبخندی کنج لبانم می‏‌نشست
ساعت‌ها به خاطرات خوش گذشته فکر می‏‌کردم
اما دگر از آن لبخند خبری نیست
زیرا خاطراتم را بنده‏‌هایت، نابود کرده‏‌اند
و از صفحه‌ی روزگار محو شدند
این روزها،
باران که می‏‌بارد... قلبم همچو آتشی شعله‏‌ور
اعماق وجود را می‏‌سوزاند
تنها خودم باقی مانده‏‌ام با قلبی در دستانم؛
قلبی که روزی دیوانه‏‌وار برای شخصی می‏‌تپید
می‌‌دانی چیست؟
گاهی‌ اوقات به ‌قدری احساس تنهایی می‌کنم
که وقتی باران می‌‏بارد...
خودم را در آغوش می‏‌گیرم
و به حال این روزهایم، بی ‌صدا اشک می‏‌ریزم
اشکی که پوست صورتم را
همانند قلب شکسته‌‏ام...

لطفا برای مشاهده کامل مطالب در انجمن ثبت نام کنید.

 

[مهرنوش.ع]

***
می‌دانی...
این روزها خواب را فراموش کرده‌ام
شب‌ها بیدار می‌نشینم تا خوابم نبرد
زیرا
وقتی که چشمانم بسته می‌شوند...
آن دو چشم سیاه زیبایش
و مژه‌های بلندی که همچو سایه‌بانی بودند،
به یادم می‌آیند... .

 

[مهرنوش.ع]

***
هر انسانی، جایز است تا خطایی کند
چه خطایی زیبا‌تر از دزدین قلب عشقی
که عاشقانه می‌پرستیم... .

 

[مهرنوش.ع]

***
گفتن جمله‌ی *دوستت دارم* حرمت دارد!
پس این حرمت را حفظ کن.

 

[مهرنوش.ع]

***
از سکوتم بترس!
پشت این سکوت، هزاران فریاد پنهان است... .

 

[مهرنوش.ع]

***
گفتم دوستت دارم
لبخندی زد و گفت: «می‌دانم!»

 

[مهرنوش.ع]

***
در مقابل سختی‌های زندگی لبخند می‌زنم
و اجازه می‌دهم تا در حقم، ظلم کند
این ظلم...
به من یاد می‌دهد، تا قوی باشم.

 

[مهرنوش.ع]

***
خدای مهربانم؟
اِی همدم این روزهایم؟
پس کجاست عدالتی
که همه، از آن صحبت می‌کنند؟!