مشاعره مشاعره با اشعار محمد علی بهمنی

[m.sina]

این غزلها همه جانپاره های دنیای منند
لیک با این همه از بهر تو می خواهمشان
گر ندارد زبانی که تو را شاد کنند
بی صدا باد دگر زمزمه ی مبهمشان

نه که دست از باران بشویم نه
هزاردستان هم که باشم
به لمسش هزاران دست کم دارم
باران می داندم که یا نمی بارد
یا گاه نمی به دستم می نشاند.

 

[بَهآرنارنج]

نه که دست از باران بشویم نه
هزاردستان هم که باشم
به لمسش هزاران دست کم دارم
باران می داندم که یا نمی بارد
یا گاه نمی به دستم می نشاند.

در میان جنگل برهنه
چون طلوع سرخ عشق
چون طلوع سرخ عشق
پشت شاخه کبود انتظار

 

[m.sina]

در میان جنگل برهنه
چون طلوع سرخ عشق
چون طلوع سرخ عشق
پشت شاخه کبود انتظار

رسیده ام به کمالی که جز انا لحق نیست
کمال دار برای من کمال پرست

هنوزم زنده ام و زنده بودنم خاری ست
به چشم تنگی نا مردم زوال پرست

 

[Samira-M]

رسیده ام به کمالی که جز انا لحق نیست
کمال دار برای من کمال پرست

هنوزم زنده ام و زنده بودنم خاری ست
به چشم تنگی نا مردم زوال پرست

تماشایی است پیچ و تاب آتش ها.... خوشا بر من
که پیچ و تاب آتش را تماشا می کنم هر شب
مرا یک شب تحمل کن که تا باور کنی ای دوست
چگونه با جنون خود مدارا می کنم هر شب

 

[بَهآرنارنج]

تماشایی است پیچ و تاب آتش ها.... خوشا بر من
که پیچ و تاب آتش را تماشا می کنم هر شب
مرا یک شب تحمل کن که تا باور کنی ای دوست
چگونه با جنون خود مدارا می کنم هر شب

باز هم گوش سپردم به صدای غمشان
هر غزل گر چه خود از دردی و داغی می سوخت
دیدنی داشت ولی سوختن با همشان

 

[Samira-M]

باز هم گوش سپردم به صدای غمشان
هر غزل گر چه خود از دردی و داغی می سوخت
دیدنی داشت ولی سوختن با همشان

نیستی شاعر که تا معنای حافظ را بدانی
ورنه بیهوده نمی خواندی به سوی عاقلانم

عقل یا احساس حق با چیست؟ پیش از رفتن ای خوب
کاش می شد این حقیقت را بدانی یا بدانم

 

[بَهآرنارنج]

نیستی شاعر که تا معنای حافظ را بدانی
ورنه بیهوده نمی خواندی به سوی عاقلانم

عقل یا احساس حق با چیست؟ پیش از رفتن ای خوب
کاش می شد این حقیقت را بدانی یا بدانم

من که هر آنچه داشتم اول ره گذاشتم
حال برای چون تویی اگر که لایقم بگو

 

[m.sina]

من که هر آنچه داشتم اول ره گذاشتم
حال برای چون تویی اگر که لایقم بگو

وقتی همه جا از غزل من سخنی هست
یعنی همه جا تو، همه جا تو، همه جا تو

پاسخ بده از این همه مخلوق چرا من
تا شرح دهم از همه خلق، چرا تو

 

[بَهآرنارنج]

وقتی همه جا از غزل من سخنی هست
یعنی همه جا تو، همه جا تو، همه جا تو

پاسخ بده از این همه مخلوق چرا من
تا شرح دهم از همه خلق، چرا تو

وقتی همه جا از غزل من سخنی هست
یعنی همه جا تو ، همه جا تو ، همه جا تو

 

[m.sina]

وقتی همه جا از غزل من سخنی هست
یعنی همه جا تو ، همه جا تو ، همه جا تو

وقتی هر لحظه نسیم ،توی باغچه ها میاد
توی خاک گلدونا، بذر حسرت میکاره

وقتی شبنم میشینه ، رو غبار جاده ها
وقتی هر خاطره ای تورو یادم میاره