مشاعره مشاعره با اشعار محمد علی بهمنی

[بَهآرنارنج]

وقتی هر لحظه نسیم ،توی باغچه ها میاد
توی خاک گلدونا، بذر حسرت میکاره

وقتی شبنم میشینه ، رو غبار جاده ها
وقتی هر خاطره ای تورو یادم میاره

هر غزل گر چه خود از دردی و داغی می سوخت
دیدنی داشت ولی سوختن با همشان

گفتی از خسته ترین حنجره ها می آمد
بغضشان شیونشان ضجه ی زیر و بمشان

 

[m.sina]

هر غزل گر چه خود از دردی و داغی می سوخت
دیدنی داشت ولی سوختن با همشان

گفتی از خسته ترین حنجره ها می آمد
بغضشان شیونشان ضجه ی زیر و بمشان

نشد جواب بگیرم سلام هایم را
هر آنچه شیفته تر از پی شدن بودم

چگونه شرح دهم عمق خستگی ها را
اشاره ای كنم انگار كوهكن بودم

 

[بَهآرنارنج]

نشد جواب بگیرم سلام هایم را
هر آنچه شیفته تر از پی شدن بودم

چگونه شرح دهم عمق خستگی ها را
اشاره ای كنم انگار كوهكن بودم

مگذار که در عشق تو رسوا گردم
رسوايي من باعث بد نامي توست​

 

[m.sina]

مگذار که در عشق تو رسوا گردم
رسوايي من باعث بد نامي توست​

تا تو هستی و غزل هست دلم تنها نیست
محرمی چون تو هنوزم به چنین دنیا نیست
از تو تا ما سخن عشق همان است که رفت
که در این وصف زبان دگری گویا نیست

 

[بَهآرنارنج]

تا تو هستی و غزل هست دلم تنها نیست
محرمی چون تو هنوزم به چنین دنیا نیست
از تو تا ما سخن عشق همان است که رفت
که در این وصف زبان دگری گویا نیست

تا این غرل شبیه غزل های من شود،
چیزی شبیه عطر حضور شما کم است،

گاهی ترا کنار خود احساس می کنم،
اما چقدر دل خوشی خواب ها کم است،

 

[m.sina]

تا این غرل شبیه غزل های من شود،
چیزی شبیه عطر حضور شما کم است،

گاهی ترا کنار خود احساس می کنم،
اما چقدر دل خوشی خواب ها کم است،

ترا چون آرزوهایم همیشه دوست خواهم داشت
به شرطی که مرا در آرزوی خویش نگذاری

چه زیبا می‌شود دنیا برای من اگر روزی
تو از آنی که هستی ای معما پرده برداری

 

[بَهآرنارنج]

ترا چون آرزوهایم همیشه دوست خواهم داشت
به شرطی که مرا در آرزوی خویش نگذاری

چه زیبا می‌شود دنیا برای من اگر روزی
تو از آنی که هستی ای معما پرده برداری

یک بار هم ای عشق من از عقل میندیش
بگذار که دل حل بکند مسئله ها را​

 

[Samira-M]

یک بار هم ای عشق من از عقل میندیش
بگذار که دل حل بکند مسئله ها را​

آیینه ام را بر دهان تک تک یاران گرفتم
تا روشنم شد: در میان مردگانم همدمی نیست

 

[بَهآرنارنج]

آیینه ام را بر دهان تک تک یاران گرفتم
تا روشنم شد: در میان مردگانم همدمی نیست

تا این غرل شبیه غزل های من شود،
چیزی شبیه عطر حضور شما کم است،​

 

["KÁlON]

تا این غرل شبیه غزل های من شود،
چیزی شبیه عطر حضور شما کم است،​

گاهی تو را کنار خود احساس میکنم
اما چقدر دلخوشی خواب ها کم است