مجموعه دلنوشته‌های زلف یار | الهام سواری کاربرانجمن یک رمان

[الهام.س]

رفت و رفتار فریب‌کاری داشت
نه بیمار بود از روی بیکاری می‌خواست، فریب بدهد رفیق بیمار خود را!
سرزنش می‌کنم خود را که سرسازش ندارد پس سربرود این پیمانه‌ی پربار.

 

[الهام.س]

آرامش آرام از برم رفت آرمودم کنار قبر مادر!
گفتم: پشیمانم کردند مادر تو پریشان نشوی بخاطر من!
بادی وزید و دستانم از سرما وزوز کرد گویی زنبوری زند نیش بر دست.

 

[الهام.س]

چند حرف دل با دلدار ناعادل دارم بیا بخوان و بدان چرا انقدر قصه‌ی عاشقانه دارم!
مجنون دگر جنون ندارد، همچون تنوری که نون ندارد؛
این قصه غصه‌های بسیار دارد غم و غرور درونش زیاد دارد.
مجنون با لیلاسرسازشی ندارد لیلا هم دگر آرامشی ندارد.

 

[الهام.س]

مارا دست بی‌مهر فلک به این دربه دری انداخت
لانه‌ی مرغ دل را بهم ریخته و خراب ساخت
شیون کشید و آه غلیظی از دل برخاست
حیران همچون مرغی اسیر طوفان وباران
نه لانه‌ای پیداشد، نه آشیانه‌ای برایش
ماند همانند گلسری میان شاخسارهای یار