کامل شده مجموعه اشعار وادی دل | دیاناس کاربر انجمن یك رمان

[Kalŏn]

***
سیزده آمد دل من سبزه گره زد به دعا
که دلت نرم شود بازبگردی به بَرَش​

 

[Kalŏn]

***
حجب و حیا بهانه است، روی خوشت به دیگری‌ست​

 

[Kalŏn]

***
مرا عهدیست با جانان که خود با او چنین گفتم
بیوفتم، آتشی گیرم، نیاید خم به ابرویت​

 

[Kalŏn]

***
لابه که می‌کنم به تو چشم ز من می‌بُری
عشق چنین است مگر؟ رحم به دل نمی‌کنی؟

​

 

[Kalŏn]

***
ارزش از دل برود وقت سحر، پیش دعا
که منِ خوار و خفیف از تو نشانی نبرم​

 

[Kalŏn]

***
دل به دلت نمی‌دهم ای مه جان فزای من
رو به رخت نمی‌کنم قلب من و سرای من​

 

[Kalŏn]

***
خنده‌ام با دیگران، غصه‌ام با اندرون
نگرفتی جایی از این زندگی لنگ را​

 

[Kalŏn]

***
چشم‌هایت سخت من را مبتلایم کرده‌اند
از تو من درمان نخواهم، دل به دیداری رضاست​

 

[Kalŏn]

***
غنچه‌ای روی رخت انگار سنگین مانده است
من همان کودک شیطان لب باغچه‌ام

​

 

[Kalŏn]

***
چشم هایت عاقبت ایمان من را پاره کرد
من از آن دنیای مشکینت شکایت می‌کنم​