روی سایت دلنوشته غروب دل‌ | mona atiye کاربر انجمن یک رمان

[mona.n]

یه حرفایی که زده می‌شه، زخم می‌شه رو دل! همون حرفایی که تا عمر داری یادت نمیره، یه بغض میشه میشینه تو گلو و گیر می‌کنه، همون حرفایی که از صد تا نارو بدترن. خیلی حرفا از خیلی زخما دردناک‌ترن...

 

[mona.n]

بغض قورت دادن هم تاوان دارد!

 

[mona.n]

عجب عالمی دارد این دل با این مرواریدهای بی‌جان.

 

[mona.n]

می‌گویند مثلث برمودا جذب میکند...
بگذار به خیال خودشان باشند، آن‌ها که چشمان تو را ندیده‌اند!

 

[mona.n]

اگر تمام منطق‌های جهان یک مکان جمع شوند، باز هم من تو را بی‌منطق می‌پرستم!

 

[mona.n]

الفبا‌های دلفریب اسم تو به تمام الفباهای جهان قد علم کرده‌اند.

 

[mona.n]

احساساتم را در نبود تو، در اعماق قلبم نابود کردم.

 

[mona.n]

در کنار پنجره‌ای بزرگ، رو به درختان سر به فلک کشیده؛ دختری با چهره‌ای درهم نشسته بود که راه‌های نازک مشکی سرچشمه گرفته از چشمش نشان از حال بدش بود. او هر چند ثانیه کلافه دستی بر موهای گره خورده‌اش می‌کشید، دیگر از اووف‌های خارج شده از دهانش نگویم؛ آخه انگشت شمار نیستند. انگار که مالک تمام غم‌ها بود!

 

[mona.n]

روزگار، کمی آرامتر، اسم این عضله دل است.

 

[mona.n]

نمی‌دانم چرا بعد از رفتنت هر وقت ستاره‌ها را شمردم انگار که یک طیف نوری کم داشتند!