کامل شده مجموعه اشعار کل کل شاعرانه | شرور و مسیحه کاربران انجمن یک رمان

[شرور]

هنر عشق ، عجب هنریست و من غافلم از آن
شعری گفتی و روشن شد احساس باطلم از آن
مرا اگر خواهی شبی تا سحر در آغوش گیری
باید تست روان گیرم و آید جواب عاقلم از آن

 

[مسیحه]

شاعری گوید دیوانه چودیوانه بیند خوشش آید
دلا،شب تا سحر به آغوش توبنشیند خوشش آید
گر هزار تست گیری هردویکی از دیگری دیوانه تر
یاراگر جواب عاقلی نیاید نذری باید وخوشش آید

 

[شرور]

دیوانه ام و دیوانه ای ،دیوانگی چه عالمی دارد
تست دادن به دیوانگی نیاز به عقل سالمی دارد
من را تا سحر یارای در آغوش ماندن نیست
مگر نذری ، توفیر بر عقل همچین آدمی دارد ؟

 

[مسیحه]

یک نظر کن بر من ای که باعشق میخواهمت
در کنار تو باشم باعالم دیوانگی میخواهمت
در سر هوای تو که باشد هوای دیگری نیست
هرچه از دوست رسد باتب وتاب میخواهمت

 

[شرور]

با عشق نخواه من را دیوانه ام ، ضرر میکنی
شبت را با اضطراب و دلهره ، سحر میکنی
دیوانه را عقل نیست میشکند هرچه اید پیش
زترس زندگی و جستن زخطرآجان ، خبر میکنی

 

[مسیحه]

تو اینگونه عشقمان راکتمان میکنی
هرچی است بینمان راپنهان میکنی
دیوانگی بهانه است خود در ضرری
اینگونه زندگیمان را بنیان میکنی؟

 

[شرور]

من و کتمان عشق ؟ چیزی نیست ، بینمان
گفته بودم بهت و اینگونه بستیم ، پیمان
گر عاشق گشت یکی آن دگری مدارا نکند
این عشق نیست و بذر آتیش است ، بدان

 

[مسیحه]

آخر چه بگویم که مرا دگر باتوکاری نیست
عزم رفتن کنم از این دیارکه راهی نیست
دیوانه بودم وعاقلم کرد هوای بی هوایت
میروم که بدانی جز من تو را یاری نیست

 

[شرور]

کم آوردی و کجا خواهی رفت شاعر؟
سخنی گفتی کردی من را آزرده خاطر
برو آخر کم آوردن فرار است عزیز جان
تنهایی را عادت دارم باش آسوده خاطر

 

[مسیحه]

من کجا روم جز به رویای تواین زندگی درام من
این شاعر بیچاره هر کاری کرد نشدی تو رام من
من کی آزرده کنم خاطر نازت را نازنین باعشقم
باتنهایی خو گرفته ای میروم نمیفتی به دام من