دلنوشته دکلمه های عاشقانه من | Zahra_m کاربر انجمن یک رمان

[Mélomanie]

بعد از رفتنت...
برای عشقمان ختم گرفتم...!
تو هم بیا در چهل و سالش باش...
و با دین و دل زارم هم دردی کن...!

 

[Mélomanie]

موهایم را شانه کن...
که بدجور احساس تنهایی می کنم...!

 

[Mélomanie]

هنوز صدایت در گوش هایم...
زنگ می زند...!
و چشم هایم...
اشک می ریزد...!

 

[Mélomanie]

بودن یا نبودنت چه فرقی می کند...
وقتی که قلبت در کنارم سرد است...!

 

[Mélomanie]

گرمای وجود من...
به وجود توست...

 

[Mélomanie]

چه قصه ها که گفتم...!
چه قصه ها که شنیدم...!
و چه کسانی را که دیدم...!
اما...
هیچ یک جای تو را برایم پر نکرد...!

 

[Mélomanie]

با رفتنت...
کیسه ی سنگین غم را بر دوشم نهادی...!

 

[Mélomanie]

در عشق...
بی احساس ترین آدم هم...
با احساس می شود...!

 

[Mélomanie]

اشک هایم دیگر ، گرم نیستند...!
دیگر از برف هم سردتر...
از چشمانم می چکند...!

 

[Mélomanie]

همیشه بالشتم شبها نمدار است...!
برگرد...
و باز هم گرمای وجودت را به من ببخش...!
برگرد...
و دل بی قرارم را یک جا قرار ده...!
نگاه نگرانم را ، آرام کن...!
وجودم با وجود تو به التیام می رسد ای بهترینم...!