روی سایت دلنوشته حس من|سامیار زاهد کاربر انجمن یک رمان

[سامیار زاهد]

یکی از نصیحت‌های حسم
«ساختن یک دیوار بلند دور خود من بود.»

و من ساختم، آری دیواری به عظمت احساسم به دور خودم کشیدم!
اشتباه کردم!
من باختم!
من خودم را به تو نه، بلکه به خودم باختم!
​

 

[سامیار زاهد]

از محکم بودن خسته شدم
محکم بودن در حالی که حست وادارت می‌کند با تمام وجود زار بزنی، واقعا سخت است...
خیلی سخت!​

 

[سامیار زاهد]

کم کم نفس کشیدن هم سخت می‌شود
کم کم زندگی رنگ امید را از دست می‌دهد
کم کم تمام جهان اطرافت را ترس و تنهایی فرا می‌گیرد
درست زمانی که
«وقتی حست تو را وادار به عاشق یا فارغ شدن می‌کند!»
آن روز روز مرگ هر انسانی‌ست...!​

 

[سامیار زاهد]

روزگار به من ثابت کرده است هیچ‌کس نمی‌تواند با حسش
به جایی برسد!
پس زمان آن رسیده است «حس من » هم کم کم فراموش شود...​

 

[سامیار زاهد]

حرف دلم را به کدام آدم بالغی بزنم که مرا به تمسخر نگیرد!
این اواخر حس من کمی بچگانه رفتار می‌کند
حتی باعث شده است که مانند دیوانگان به نظر برسم!
چه کنم؟
چه می‌شود کرد؟!
این هم زندگی شاید مزخرف من است!​

 

[سامیار زاهد]

زمانی می‌رسد که نه من هستم
و نه حس من...
امیدوارم آنقدر قابل قبول نوشته باشم که در آینده شخصی با خواندن دل نوشته‌هایم
کمی، فقط کمی مرا یاد کند!​

 

[سامیار زاهد]

یادتان هست گفته بودم «این حس متعلق به من است»؟
دروغ گفتم!
این حس متعلق به من نیست!
از من سوء استفاده می‌کند.
این حس فقط در من است.
گویا برای زندگی به من احتیاج دارد،
درست مانند مهاجمی که در بدن میزبان زندگی می‌کند و ذره ذره جانش را می‌گیرد.
این حس قصد دارد ذره ذره مرا به مرگ نزدیک کند!​

 

[سامیار زاهد]

زیر باران قدم می‌زنم و به فکری برای کشتن احساسم هستم.
هه، انتظار شنیدن جملات عاشقانه زیر باران را داشتید؟
این روزها در احساسی‌ترین لحظات زندگی‌ام نیز،
به فکر کشتن احساسم هستم!​

 

[سامیار زاهد]

کاش تمام می‌شد
همه چیز!
کاش همه چیز در همین لحظه و امشب تمام می‌شد!
حس من مانند خوره به جانم افتاده و ذره ذره شیره‌ی وجودم را می‌مکد!
حال درستی ندارم...
این روزها اصلا حال درستی ندارم
تمام کسانی که دوستاش داشتم تو زرد از آب درآمدند
همه‌ی آن‌ها طوری قلبم را شکستند که هیچ جوره قابل ترمیم نیست!

کسانی که دوستشان داشتم را ناخواسته ناراحت کردم و از همه‌شان عذرخواهی می‌کنم
امیدوارم ببخشند!
امیدوارم!
انگار هیچ‌چیز دست من نیست و تنها حس من سکان کشتی را به دست گرفته
من واقعا متاسفم!​

 

[سامیار زاهد]

بنا به خواسته‌های مکرر اطرافیانم تصمیم به کشتن حسم گرفته‌ام...
اما می‌دانم من که قابلیت انجام چنین کاری را ندارم!
اما مجبورم!
حتی اگه خودِ من هم از بین برود، مجبورم!

از این پس بدون حس می‌نویسم!
اما می‌دانم این جماعت باز هم ایرادی از کارهایم خواهند گرفت!
از زندگی‌ام، پوششم، حرکاتم، رفتارم، زندگی، حسم اما بی‌خیالش
می‌سوزیم و‌ می‌سازیم!​

۱۵ دی ۱۳۹۷
سامیار زاهد
حس من