روی سایت دلنوشته آجودان حق | Majid_J_H_Mirzaei کاربر انجمن یک رمان

[Apotemnophilia]

شش روز شد و شد این جهان پدید،
پس آن سیل‎ها و طوفان‌های شدید،
بلاخره رسید دوران ما و دوران پلیدی
دیگر کسی آن خوشی‌های قبل را ندید.​

 

[Apotemnophilia]

هرآنچه پنداشتیم دروغ بود، هرآنچه کردیم دروغ بود،
هرآنچه می‌خواستیم دروغ بود،
دروغ بود و دروغ بود و دروغ بود؛
دیگر حقیقت را گم کرده‌ام در این دنیای پُر دروغ.​

 

[Apotemnophilia]

ورای این حقیقت شیرین، بی‌شک یک دروغی است؛
مگر می‌شود حقیقت شیرین باشد؟!
مگر می‌شود چیزهایی که ما می‌خواهیم برسر راهمان
سبز شود؟! بی‌شک رؤیایی است باور نکردنی!​

 

[Apotemnophilia]

وجودم را کم‌کم دارم با دندان‌هایم می‌کنم،
درد بسیاری دارد، مانند حقیقت؛
می‌خواهم خودم را آماده عذاب کنم،
عذاب حقیقتی که در آینده منتظر من است!​

 

[Apotemnophilia]

زاری کن ای‎شب تاریک و سیاه
که فردایی برای تو نیست امشب
ببار ای‌ابرهای خاکستری
که فردا باد اجازه گریه نمی‌دهد
بتاب ای‌مهتاب من در آسمان بی‌خورشید
که فردا خورشید خواهد آمد و تو را
فراموش خواهند کرد!​

 

[Apotemnophilia]

به پایان رسید این دفتر و اما سخن آخر:
از اینکه هم‌جنس آنان نیستم خوشحالم،
از جنس دروغ و فریب
از جنس نفرت و کینه
از جنس آتش بودن هم بد نیست،
حداقل از جنس خاک نیستی.
پایان​

 

[نسترن محمودی]