روی سایت دلنوشته‌ی عاشقانه‌های بعد از تو | مهدیه احمدی نویسنده برتر انجمن یک رمان

[مهدیه احمدی]

نام اثر:‌ عاشقانه‌های بعد از تو
نویسنده: مهدیه احمدی
ویراستار: Bina.a

تگ: محبوب
مقدمه:
سرگذشت من مانند کلاغ آخر قصه‌هاست با یک تفاوت؛ آن کلاغ به خانه‌اش نرسید و من به عشق قدیمی‌ام...!

 

[مهدیه احمدی]

***
جمله‌های عاشقان تک جمله در خود دارند و پس
آن جمله تنها وصله‌ی قلب و تنو روحش بُوَد
آن جمله یک مصرع بُوَد، آن هم همین دردانه است
دوستت دارم، بمان... دوستت دارم، بمان

 

[مهدیه احمدی]

***
کسی مرا نمی‌بیند، کسی مرا نمی‌شناسد...
فقط آنگونه پیدایم کنید:
بگین عاشقِ عاشق شدم اما دلش را با دلم یکی نکرده!

 

[مهدیه احمدی]

***
در سرزمین من روزهای آخر سال را همه شادی می‌کنند،
در کنار من، همه تکرار لحظه‌های سخت را تجربه می‌کنند،
اقوامم هیچ یک آخر سال شاد نیستند؛چون همه در غم از بین رفتن نفس‌هایم نشسته‌اند...
اشتباه نکنید! زنده‌ام اما همه می‌دانند فقط... زنده‌ام!

 

[مهدیه احمدی]

***
هرکه با من بود یار و همسفر، عاقبت تنها ماندم در قفس
هرکه با او ماند یار دلبرش، عاقبت خندان ز رویش رفته است

 

[مهدیه احمدی]

***
بی‌گمان این روزهای آخر سال باید خوش بود اما در چهره که هیچ، در دل هم خوش نیستم!
ما را چه به دل تکانی وقتی نمی‌خواهد دلش را، ذهنش را برای من بتکاند؟!

 

[مهدیه احمدی]

***
کسایی که فکر می‌کنند آخر غرور هستن!
دقیقاً با شماهام!
این رو منِ زخم خورده می‌گم: از کسی زخم نخوردم؛ از روزگار خوردم...!
پس تعادل داشته باش جانِ من! نذار روزی بیاد که روزگار کمرت رو بشکنه! من کمرم شکست زیر آوار سنگینی که روم ریخت تا غرورم نمیره. هنوز هم چند ساله این آوار رو روی کوله‌م یدک می‌کشم؛ اما شما که غریبه نیستین، من خودم خورد شدم...
نیست شدم...
فقط مونده ازم یه غرور لعنتی که اونم هیچ کس قبول نداره...!

 

[مهدیه احمدی]

***
من آشفته‌دلی میان جمع خودتان هستم و بس
من بی‌رحم‌ترین بی‌دل دنیا شده‌ام
من آهی ندارم که از این منزل ویرانه کشم
من ز دل، دل بریدن ندانم که چه هست
من از این آه کشیدن فقط می‌خندم
من در این راه فقط می‌گریم
من با خودم عهد کردم که دگر هیچ زمانی...
من دگر باره ز خود باز نخندنم...
من فقط... می‌گِریم

 

[مهدیه احمدی]

***
جدیداً اسم بردن از تو را برایم خطا محسوب می‌کنند.
می‌ترسم خاطراتت را مرور کنم، می‌ترسم در ذهنم کسی نهیب زند "تو نخواستی بماند، فکرش برایت جرم است؛ تو نخواستی روزهای خوشی که داشتی ماندگار باشد؛ تو نخواستی دلش با تو یکی بماند...
حکم می‌کنم برایت به حسرت خوردن تا ابد."
ترس دارم این‌ها را بشنوم، ترس دارم دلم از حسرتت نابود شود...!

 

[مهدیه احمدی]

***
چه اشتباه بزرگی کردم! همه می‌دانند...
همه می‌گویند:
-«اُف بر تو باد که دلش را شکستی!»
همه خیالشان راحت بود تو مرا می‌پرستی!
هیچ کس به من نمی‌گوید "خوب کردی ردش کردی!"
هر وقت از تو سخن بگویم، همه نگاهشان حسرت‌بار می‌شود...!