از وقتی که از شهر دلت کوچ کردهام، وجه اشتراکی میان من و تو به وجود امده است!
تو هر روز شهر دلت از ادمیان مختلف پرتر میشود و من هر روز ذهنم از یاد و خاطراتت!
جالب است مگر نه؟
تنها تفاوتی که وجود دارد این است که شهر دل تو پر شده از چیزهای واقعی، انسانهای واقعی!
اما من چه؟
ذهنم پر شده از توهمات و خیالات!
ذهنم پر شده از تویی که هیچگاه وجود نخواهی داشت!